Πίνακας Περιεχομένων

Καρκίνος θυρεοειδούς (διαφοροποιημένος) – Επιβίωση ασθενών και πρόγνωση

Ο καρκίνος θυρεοειδούς περιλαμβάνει μία ετερογενή ομάδα νεοπλασμάτων, που διαφέρουν αρκετά μεταξύ τους όσον αφορά:
• Τη βιολογική τους συμπεριφορά
• Την θεραπευτική τους αντιμετώπιση
• Την πρόγνωση

Διαφοροποιημένος καρκίνος θυρεοειδούς

Ο συνηθέστερος καρκίνος του θυρεοειδούς είναι ο θηλώδης (θηλώδες καρκίνωμα θυρεοειδούς). Αντιστοιχεί περίπου στο 85 % του συνόλου των καρκίνων θυρεοειδούς. Ο θυλακιώδης καρκίνος (θυλακιώδες καρκίνωμα θυρεοειδούς) αντιστοιχεί στο 7 % περίπου του συνόλου των καρκίνων θυρεοειδούς.

Από κοινού, ο θηλώδης και ο θυλακιώδης καρκίνος θυρεοειδούς αποτελούν το λεγόμενο διαφοροποιημένο καρκίνωμα θυρεοειδούς.

Πρόκειται για μία μορφή καρκίνου που χαρακτηρίζεται από μία «καλοήθη» βιολογική συμπεριφορά και υψηλά ποσοστά ίασης.

Η παράμετρος “5ετής επιβίωση” – τι είναι και τι σημαίνει?

Στην Ογκολογία, μία σημαντική παράμετρος για την αξιολόγηση της πρόγνωσης και της αποτελεσματικότητας της θεραπείας είναι η λεγόμενη «5ετής επιβίωση». Ο όρος αυτός περιγράφει το επί τοις εκατό ποσοστό των ασθενών που είναι εν ζωή στα 5 χρόνια μετά την εμφάνιση της νόσου. Οι μορφές καρκίνου που χαρακτηρίζονται από καλή πρόγνωση και ανταποκρίνονται στη θεραπεία χαρακτηρίζονται από υψηλά ποσοστά 5ετούς επιβίωσης.

Διαφοροποιημένος καρκίνος θυρεοειδούς – πρόγνωση και επιβίωση

Ο διαφοροποιημένος καρκίνος θυρεοειδούς είναι ένας εξαιρετικά ιάσιμος καρκίνος. Αυτό αντανακλάται στα πολύ υψηλά ποσοστά όχι μόνο 5ετούς αλλά και 10ετούς επιβίωσης.

Το ποσοστό 5ετούς επιβίωσης για τους ασθενείς με εντοπισμένο διαφοροποιημένο καρκίνο θυρεοειδούς (δηλαδή καρκίνο που εντοπίζεται μέσα στο θυρεοειδή, χωρίς να υπάρχουν λεμφαδενικές μεταστάσεις) φθάνει το 100 %. Η 5ετής επιβίωση παραμένει εξαιρετικά υψηλή (99 %) ακόμη και όταν ο διαφοροποιημένος καρκίνος θυρεοειδούς έχει ήδη δώσει μεταστάσεις στους λεμφαδένες του τραχήλου.

Η εξαιρετική πρόγνωση του διαφοροποιημένου καρκίνου θυρεοειδούς αντανακλάται επίσης και στα εξαιρετικά υψηλά ποσοστά 10ετούς επιβίωσης, που φθάνουν το 100 % για τους ασθενείς με ενδοθυρεοειδική νόσο. Τα ποσοστά 10ετούς επιβίωσης παραμένουν επίσης εξαιρετικά υψηλά (95 – 98 %) ακόμη και για τους ασθενείς με λεμφαδενικές μεταστάσεις.

Σήμερα είναι εφικτή η ίαση σχεδόν για όλους τους ασθενείς με διαφοροποιημένο καρκίνο θυρεοειδούς. Πρόκειται επομένως για έναν εξαιρετικά ιάσιμο καρκίνο. Προκειμένου να επιτευχθεί το βέλτιστο θεραπευτικό αποτέλεσμα και η ίαση του ασθενούς έχει πολύ μεγάλη σημασία:

• Η έγκαιρη διάγνωση της νόσου

• Η σωστή προεγχειρητική διαγνωστική διερεύνηση

• Η επιλογή της σωστής χειρουργικής επέμβασης (έκταση θυρεοειδεκτομής, με ή χωρίς λεμφαδενικό καθαρισμό, έκταση λεμφαδενικού καθαρισμού)

• Η ριζική εκτομή του καρκίνου

• Η εκτέλεση της επέμβασης με τη μέγιστη δυνατή ασφάλεια, αποφεύγοντας την εμφάνιση μετεγχειρητικών επιπλοκών

• Η χορήγηση επικουρικής θεραπείας με ραδιενεργό ιώδιο (βάσει συγκεκριμένων κριτηρίων, όταν χρειάζεται)

• Η σωστή ρύθμιση της δόσης της θεραπείας υποκατάστασης/καταστολής μετεγχειρητικά

• Η σωστή μετεγχειρητική παρακολούθηση

Όλα τα παραπάνω αναδεικνύουν τη σημασία της αντιμετώπισης του ασθενούς με καρκίνο θυρεοειδούς από εξειδικευμένο χειρουργό θυρεοειδούς.

Ο ρόλος του χειρουργού στην αντιμετώπιση του καρκίνου θυρεοειδούς

Ο χειρουργός που θα αναλάβει την αντιμετώπιση του ασθενούς με καρκίνο θυρεοειδούς θα πρέπει να είναι σε θέση να υποβάλλει τον ασθενή στον σωστό προεγχειρητικό έλεγχο, να επιλέξει τη σωστή χειρουργική επέμβαση (θυρεοειδεκτομή με ή χωρίς λεμφαδενικό καθαρισμό, του οποίου η έκταση μπορεί να ποικίλει ευρέως) αλλά και να υποβάλλει τον ασθενή στη σωστή μετεγχειρητική αντιμετώπιση (π.χ. θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο όταν χρειάζεται κλπ).

Κάθε λάθος ή παράλειψη στο σωστό πλάνο αντιμετώπισης μπορεί να έχει αντίκτυπο στην πορεία του ασθενούς, αυξάνοντας την πιθανότητα υποτροπής (επανεμφάνισης) της νόσου. Το πλάνο φροντίδας του ασθενούς διαφέρει στις περιπτώσεις που η διάγνωση είναι μυελοειδής ή αναπλαστικός καρκίνος θυρεοειδούς. Στις περιπτώσεις αυτές χρειάζεται ακόμη μεγαλύτερη προσοχή στη ριζικότητα της επέμβασης, καθότι αυτές οι μορφές καρκίνου θυρεοειδούς έχουν διαφορετική βιολογική συμπεριφορά από ό,τι ο διαφοροποιημένος καρκίνος θυρεοειδούς.Πέραν τούτου, αυτές οι μορφές καρκίνου θυρεοειδούς δεν ανταποκρίνονται στη θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο.