Όζος θυρεοειδούς – απεικόνιση σε σπινθηρογράφημα έναντι υποδοχέων σωματοστατίνης σε ασθενή με ιστορικό GIST στομάχου.

Eισαγωγή

Όζος θυρεοειδούς – απεικόνιση σε σπινθηρογράφημα έναντι υποδοχέων σωματοστατίνης σε ασθενή με ιστορικό GIST στομάχου. – Η ασθενής, ετών 62, προσήλθε για χειρουργική αντιμετώπιση ευμεγέθους όζου θυρεοειδούς. Στο ιστορικό αναφέρεται εκτομή GIST στομάχου (2011), χωρίς μέχρι πρόσφατα να υπάρχουν ενδείξεις υποτροπής.

Στον τελευταίο έλεγχο βρέθηκε αυξημένη τιμή χρωμογρανίνης Α (1947 ng/ml). Ο έλεγχος με σπινθηρογράφημα υποδοχέων σωματοστατίνης ήταν αρνητικός για ανάδειξη εξεργασίας με έκφραση υποδοχέων σωματοστατίνης στην κοιλιά ή στο θώρακα. Εντούτοις, στο σπινθηρογράφημα απεικονίσθηκε όζος θυρεοειδούς που παρουσιάζει υπερέκφραση των υποδοχέων σωματοστατίνης.

Η αξονική τομογραφία θώρακα / κοιλίας -στα πλαίσια ελέγχου για το ενδεχόμενο υποτροπής του GIST- ήταν αρνητική. Στην αξονική τομογραφία απεικονίσθηκε ευμεγέθης όζος δεξιού λοβού θυρεοειδούς. Σημειώνεται ότι σε επανάληψη της μέτρησης των επιπέδων χρωμογρανίνης Α παρατηρήθηκαν φυσιολογικά επίπεδα αυτής.

Υπερηχογράφημα

Λόγω του ευρήματος από τον θυρεοειδή συνεστήθη περαιτέρω έλεγχος με λεπτομερές υπερηχογράφημα σε εξειδικευμένο κέντρο απεικόνισης. Στο υπερηχογράφημα απεικονίσθηκε στο μέσο και κάτω τριτημόριο του δεξιού λοβού ευμεγέθης όζος θυρεοειδούς μεγέθους 43 x 32 x 38 mm.

Ο όζος θυρεοειδούς είναι συμπαγής με κυστικά στοιχεία, ισοηχογενής, με περιφερική αγγείωση και χαμηλό δείκτη ελαστικότητας. Παρουσιάζει μικρή αύξηση των διαστάσεων σε σχέση με την προηγούμενη εξέταση (2017). Στον αριστερό λοβό απεικονίζονται μικρότερα οζίδια διαμέτρου λίγων χιλιοστών (2,5 mm, 3.2 mm και 5.5 mm).

Στη χαρτογράφηση λεμφαδένων τραχήλου δεν απεικονίσθηκαν παθολογικά διογκωμένοι τραχηλικοί λεμφαδένες.

Δεν απεικονίσθηκαν επίσης παθολογικά ευρήματα από τους παραθυρεοειδείς.

Η ασθενής ήταν ευθυρεοειδική.

Επίπεδα καλσιτονίνης εντός φυσιολογικών ορίων.

Παρά τους καλοήθεις υπερηχογραφικούς χαρακτήρες του ευμεγέθους όζου, ετέθη η ένδειξη χειρουργικής επέμβασης. Και αυτό λόγω και μόνο του μεγέθους του (και ασχέτως των ευρημάτων του σπινθηρογραφήματος, βλ. παραπάνω). Λόγω του μεγάλου μεγέθους του όζου (> 4 cm) δεν έγινε παρακέντηση με λεπτή βελόνη (FNA).

Χειρουργική επέμβαση

Η ασθενής υποβλήθηκε σε ολική θυρεοειδεκτομή (ολική αφαίρεση του θυρεοειδούς αδένα)΄ μέσω εγκάρσιας τραχηλικής τομής. Κατά την επέμβαση επιβεβαιώνονται τα ευρήματα του προεγχειρητικού ελέγχου. Καθ’ όλη τη διάρκεια της επέμβασης αναγνώριση και προστασία των παλίνδρομων λαρυγγικών νεύρων (οπτικά και με νευροδιεγέρτη).

Η επέμβαση εξελίχθηκε ομαλά.

Μετεγχειρητική πορεία

Η ασθενής ανέχθηκε καλά την επέμβαση και ανένηψε ομαλά.

Η μετεγχειρητική πορεία ήταν ομαλή.

Εξήλθε της κλινικής την 1η μετεγχειρητική ημέρα σε καλή γενική κατάσταση.

Ιστολογική εξέταση

Παρατηρήθηκαν αλλοιώσεις οζώδους υπερπλασίας με προέχοντα κολλοειδή όζο διαμέτρου 43 mm με εστιακές εκφυλιστικές αλλοιώσεις (ίνωση, κυστική εκφύλιση) στο δεξιό λοβό.

Στοιχεία μυελοειδούς καρκίνου θυρεοειδούς ή άλλου τύπου νεοπλασματικής εξεργασίας δεν παρατηρήθηκαν.

Ανοσοϊστοχημεία

Ο ανοσοϊστοχημικός έλεγχος με αντισώματα έναντι Chromogranin A, thyroglobulin και PAX8 ΔΕΝ ανέδειξε υπερπλασία των C-κυττάρων σε αμφότερους τους λοβούς.

Η θυλακιοκυτταρική προέλευση του ευμεγέθους όζου του δεξιού λοβού επιβεβαιώθηκε με τις ανοσοϊστοχημικές χρώσεις έναντι thyroglobulin (+), ΡΑΧ8 (+) και Chromogranin A (-).

Σχόλια – Υποδοχείς σωματοστατίνης σε νεοπλάσματα θυρεοειδούς

Οι νευροενδοκρινικοί όγκοι, συμπεριλαμβανομένου και του μυελοειδούς καρκίνου θυρεοειδούς, μπορεί να εκφράζουν υποδοχείς σωματοστατίνης.

Το σπινθηρογράφημα έναντι των υποδοχέων σωματοστατίνης έχει χρησιμοποιηθεί στον απεικονιστικό έλεγχο των ασθενών με:

Mυελοειδές καρκίνωμα θυρεοειδούς, κυρίως για την ανίχνευση μεταστατικής νόσου.
Mη μυελοειδές καρκίνωμα θυρεοειδούς (θηλώδες, θυλακιώδες και αναπλαστικό) (πρόσληψη από όλους τους πρωτοπαθείς όγκους και από το 75 % των μεταστατικών εστιών).
Νεοπλάσματα από κύτταρα Hürthle με βασική ένδειξη την αναζήτηση τυχόν μεταστατικής νόσου.

Εντούτοις, αυξημένη πρόσληψη του ραδιοϊσοτόπου μπορεί να παρατηρηθεί και σε καλοήθεις παθήσεις του θυρεοειδούς (καλοήθεις όζοι, νόσος Grave’s, βρογχοκήλη), όπως στην περίπτωση της ασθενούς μας. Σε αυτή την περίπτωση μπορεί να δημιουργηθούν ερωτηματικά όσον αφορά την κλινική σημασία του ευρήματος. Η διαγνωστική διερεύνηση των ασθενών – από τη στιγμή που γίνεται γνωστό το εύρημα – γίνεται με βάση την συνήθη τακτική που ακολουθείται στις παθήσεις θυρεοειδούς.

H πρόσληψη του ραδιοϊσοτόπου σε περιπτώσεις ειδικά μυελοειδούς καρκίνου θυρεοειδούς έχει διεγείρει το ενδιαφέρον των ερευνητών και όσον αφορά τις πιθανές θεραπευτικές εφαρμογές στους ασθενείς αυτούς. Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς ο μυελοειδής καρκίνος θυρεοειδούς δεν προσλαμβάνει ραδιενεργό ιώδιο, ‘αχρηστεύοντας’ έτσι τη θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο στις περιπτώσεις αυτές.

Όζος θυρεοειδούς και σπινθηρογράφημα 9 0 6

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΑΣΘΕΝΩΝ

ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

ΓΙΑΤΙ ΕΜΑΣ?

ΚΟΣΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ