Μετά από επεμβάσεις θυρεοειδούς μπορεί να παρατηρηθεί δυσλειτουργία των φωνητικών χορδών. Συχνά (όχι πάντα) οφείλεται σε πάρεση του παλίνδρομου λαρυγγικού νεύρου (RLN).
Η συχνότητα παροδικής και μόνιμης πάρεσης του RLN κυμαίνεται ευρέως στη βιβλιογραφία. Συγκεκριμένα, από 0.5 έως 12 % (μέσος όρος 6 – 8 %) και από 0.5 έως 3.5 % (μέσος όρος ~ 1 – 2 %), αντίστοιχα. Η ευρύτατη αυτή διακύμανση οφείλεται το ότι τα δεδομένα αυτά προέρχονται από μελέτες σε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε διάφορες επεμβάσεις θυρεοειδούς για διαφορετικές παθήσεις αυτού.
Ο κίνδυνος εμφάνισης μετεγχειρητικά πάρεσης του RLN είναι μεγαλύτερος όταν η επέμβαση γίνεται για:
-λίαν ευμεγέθεις βρογχοκήλες
-λίαν ευμεγέθεις όζους
-καρκίνο θυρεοειδούς (ιδιαίτερα όταν γίνεται ταυτόχρονα και κεντρικός λεμφαδενικός καθαρισμός του τραχήλου)
-επανεπέμβαση για υποτροπή της νόσου (συνηθέστατα καρκίνου θυρεοειδούς)
Ή όταν υπάρχει διήθηση του RLN λόγω άμεσης εξωθυρεοειδικής επέκτασης ενός καρκίνου θυρεοειδούς ή λόγω παρουσίας ευμεγέθων λεμφαδενικών μεταστάσεων στη διαδρομή του.
Η αποκατάσταση της λειτουργίας του RLN είναι συνήθης σε ασθενείς με πάρεση αυτού μετά επεμβάσεις θυρεοειδούς (ποσοστό ≥ 95 %).
Συνηθέστατα, η αποκατάσταση της λειτουργίας επιτυγχάνεται μέσα σε λίγες ημέρες, μπορεί όμως να χρειαστεί και μεγαλύτερο διάστημα σε κάποιες περιπτώσεις (ακόμη και μηνών).
Στη βιβλιογραφία, στην πλειονότητα των ασθενών η αποκατάσταση συμβαίνει σε διάστημα < 6 μηνών. Εντούτοις, έχει περιγραφεί αποκατάσταση της λειτουργίας ακόμη και μετά από 26 μήνες από τη χειρουργική επέμβαση.
Τα δεδομένα αυτά υποδηλώνουν ότι – επί απουσίας έντονων κλινικών συμπτωμάτων (όπως αναπνευστική δυσχέρεια) – ενδείκνυται η αναμονή-παρακολούθηση του ασθενούς (watchful observation) για την αντιμετώπιση της πάρεσης του RLN.
Επισημαίνεται ότι η εμπειρία του χειρουργού σχετίζεται αντιστρόφως ανάλογα με τον κίνδυνο εμφάνισης πάρεσης RLN. Η θέση της διεγχειρητικής νευροπαρακολούθησης παραμένει αμφιλεγόμενη, καθώς οι σχετικές μελέτες παρουσιάζουν σοβαρά μεθοδολογικά προβλήματα, που καθιστούν επισφαλή την εξαγωγή συμπερασμάτων. Φαίνεται πάντως πως τα αποτελέσματα δεν διαφέρουν στατιστικά σημαντικά σε σύγκριση με την οπτική αναγνώριση-προστασία του RLN
Με βάση δεδομένα από
Laryngoscope Investig Otolaryngol. 2018 3(3): 249–252
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΓΙΑΤΙ ΕΜΑΣ? ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
