Εισαγωγή
Το παλίνδρομο λαρυγγικό νεύρο (δεξιά και αριστερά) πορεύεται σε πολύ στενή σχέση ανατομική σχέση με τον θυρεοειδή. Για το λόγο αυτό η θυρεοειδεκτομή συνοδεύεται από τον κίνδυνο βλάβης του νεύρου. Η βλάβη μπορεί να είναι παροδική (συνηθέστατα) ή μόνιμη. Η ετερόπλευρη βλάβη εκδηλώνεται συνήθως με διαταραχή της φωνητικής λειτουργίας (βράγχος φωνής). Η αμφοτερόπλευρη βλάβη μπορεί να εκδηλωθεί με αφωνία ή ακόμη και με δυσκολία στην αναπνοή.
Βλάβη παλίνδρομου λαρυγγικού νεύρου στη θυρεοειδεκτομή – πόσο συχνή είναι;
Η συχνότητα παροδικής και μόνιμης βλάβης του παλίνδρομου λαρυγγικού νεύρου κυμαίνεται ευρέως στη βιβλιογραφία; από 0.5 έως 12 % (μέσος όρος 6 – 8 %) και από 0.5 έως 3.5 % (μέσος όρος ~ 1 – 2 %), αντίστοιχα.
Η ευρύτατη αυτή διακύμανση οφείλεται το ότι τα δεδομένα αυτά προέρχονται από μελέτες σε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε διάφορες επεμβάσεις θυρεοειδούς για διαφορετικές παθήσεις αυτού.
Βλάβη παλίνδρομου λαρυγγικού νεύρου και θυρεοειδεκτομή- παράγοντες κινδύνου
Ο κίνδυνος εμφάνισης μετεγχειρητικά βλάβης του παλίνδρομου λαρυγγικού νεύρου είναι μεγαλύτερος όταν η επέμβαση γίνεται για:
- Λίαν ευμεγέθεις βρογχοκήλες
- Λίαν ευμεγέθεις όζους
- Καρκίνο θυρεοειδούς (ιδιαίτερα όταν γίνεται ταυτόχρονα και κεντρικός λεμφαδενικός καθαρισμός του τραχήλου)
- Επανεπέμβαση για υποτροπή της νόσου (συνηθέστατα καρκίνου θυρεοειδούς)
- Υπερθυρεοειδισμό (τοξική βρογχοκήλη)
- Όταν υπάρχει διήθηση του νεύρου λόγω άμεσης εξωθυρεοειδικής επέκτασης ενός καρκίνου θυρεοειδούς ή λόγω παρουσίας ευμεγέθων λεμφαδενικών μεταστάσεων στη διαδρομή του.
Πάρεση παλίνδρομου λαρυγγικού νεύρου μετά θυρεοειδεκτομή- αποκαθίσταται και πότε;
Σε περίπτωση μη διατομής του νεύρου, η σταδιακή αποκατάσταση της λειτουργίας του είναι ο κανόνας και παρατηρείται σε ποσοστό ≥ 96 %.
Συνηθέστατα, η αποκατάσταση της λειτουργίας επιτυγχάνεται μέσα σε λίγες ημέρες, μπορεί όμως να χρειαστεί και μεγαλύτερο διάστημα σε κάποιες περιπτώσεις (λίγες εβδομάδες ακόμη και μηνών).
Στη βιβλιογραφία, στην πλειονότητα των ασθενών η αποκατάσταση συμβαίνει σε διάστημα < 6 μηνών. Εντούτοις, έχει περιγραφεί αποκατάσταση της λειτουργίας ακόμη και μετά από 26 μήνες από τη χειρουργική επέμβαση.
Σχόλια
Τα δεδομένα αυτά υποδηλώνουν ότι – επί απουσίας έντονων κλινικών συμπτωμάτων (όπως αναπνευστική δυσχέρεια) – ενδείκνυται η αναμονή-παρακολούθηση του ασθενούς (watchful observation) για την αντιμετώπιση της βλάβης (πάρεσης) του νεύρου.
Επισημαίνεται ότι η εμπειρία του χειρουργού σχετίζεται αντιστρόφως ανάλογα με τον κίνδυνο εμφάνισης πάρεσης του παλίνδρομου λαρυγγικού νεύρου.
Η θέση της διεγχειρητικής νευροπαρακολούθησης παραμένει αμφιλεγόμενη. Οι σχετικές μελέτες που υποστηρίζουν την χρήση της παρουσιάζουν σοβαρά μεθοδολογικά προβλήματα. Για το λόγο αυτό, καθίσταται επισφαλής η εξαγωγή συμπερασμάτων. Φαίνεται πάντως πως τα αποτελέσματα δεν διαφέρουν στατιστικά σημαντικά σε σύγκριση με την οπτική αναγνώριση-προστασία του παλίνδρομου λαρυγγικού νεύρου.
Laryngoscope Investig Otolaryngol. 2018 3(3): 249–252
Καρκίνος θυρεοειδούς και εγκυμοσύνη
Καρκίνος θυρεοειδούς στα παιδιά
Πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός
Δευτεροπαθής και τριτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός