Περιεχόμενα
Εισαγωγή
Θηλώδης καρκίνος θυρεοειδούς – μία μόρφή καρκίνου όπου παρατηρούνται πολύ συχνά λεμφαδενικές μεταστάσεις όταν τίθεται η διάγνωση. Γενικά οι λεμφαδενικές μεταστάσεις θεωρούνται δυσμενές προγνωστικό στοιχείο. Αυτό αφορά κυρίως την πιθανότητα τοπικής υποτροπής. Εντούτοις, δεν έχουν όλες οι λεμφαδενικές μεταστάσεις την ίδια πρακτική (κλινική) σημασία όσον αφορά την πιθανότητα υποτροπής (‘επανεμφάνισης’) του καρκίνου και τη θνητότητα από την νόσο.
Λεμφαδενικές μεταστάσεις – η προγνωστική τους σημασία
Οι μακρομεταστατική λεμφαδενική διασπορά (ιδίως όταν το μέγεθος των διηθημένων λεμφαδένων είναι > 3 cm) συνδυάζεται με αυξημένη πιθανότητα τοπικής υποτροπής της νόσου. Συνδυάζονται πιθανόν και με ελαφρά αυξημένη θνητότητα, ιδιαίτερα σε ασθενείς ηλικίας άνω των 45 ετών.
Αντίθετα, οι μικροσκοπικές λεμφαδενικές μεταστάσεις δεν επηρεάζουν την επιβίωση των ασθενών. Παράλληλα συνδυάζονται με πολύ μικρότερη πιθανότητα τοπικής υποτροπής.
Λεμφαδενικός καθαρισμός τραχήλου
Ο λεμφαδενικός καθαρισμός του τραχήλου από έμπειρο και εξειδικευμένο χειρουργό θυρεοειδούς επιτυγχάνει μείωση της συχνότητας τοπικής υποτροπής. Παράλληλα, μπορεί να αυξήσει τα ποσοστά επιβίωσης σε ασθενείς με μακρομεταστατική λεμφαδενική διασπορά. Οι λεμφαδενικές ‘μακρομεταστάσεις’ διαγιγνώσκονται προεγχειρητικά με τη βοήθεια του υπερηχογραφήματος (χαρτογράφηση λεμφαδένων). Σε αυτή την περίπτωση ο λεμφαδενικός καθαρισμός περιγράφεται ως ‘θεραπευτικός’. Ο θεραπευτικός λεμφαδενικός καθαρισμός θα πρέπει να γίνεται πάντα κατά τη διάρκεια της αρχικής επέμβασης (θυρεοειδεκτομή + λεμφαδενικός καθαρισμός).
Αντίθετα, η αφαίρεση των λεμφαδένων εντός των οποίων περιέχεται μικροσκοπική μεταστατική νόσος δεν έχει αποδειχθεί ότι μειώνει την συχνότητα τοπικής υποτροπής ή ότι παρατείνει την επιβίωση. Η μικροσκοπική μεταστατική νόσος στους λεμφαδένες δεν είναι συχνά ανιχνεύσιμη με τη βοήθεια του υπερηχογραφήματος. Παρά το ότι μικροσκοπικές λεμφαδενικές μεταστάσεις (στο κεντρικό διαμέρισμα του τραχήλου) ανευρίσκονται στο 40 – 80 % των ασθενών με Θηλώδης καρκίνος θυρεοειδούς, η συχνότητα τοπικής υποτροπής στους ασθενείς αυτούς είναι αρκετά μικρή (< 2 %). Η χαμηλή αυτή συχνότητα τοπικής υποτροπής ισχύει είτε γίνει προφυλακτικός κεντρικός λεμφαδενικός καθαρισμός είτε όχι. Το γεγονός αυτό υποδηλώνει ότι οι περισσότερες μικρομεταστατικές εστίες παραμένουν ‘εν υπνώσει’ και σπάνια αποκτούν κλινική σημασία.
Πρόγνωση και νεοπλασματικό φορτίο στους τραχηλικούς λεμφαδένες
Θηλώδης καρκίνος θυρεοειδούς- η πρόγνωση σχετίζεται με το «νεοπλασματικό φορτίο» που περιέχεται στους τραχηλικούς λεμφαδένες. Ανάλογα με τον αριθμό των διηθημένων λεμφαδένων και το μέγεθός τους, οι ασθενείς ταξινομούνται σε δύο προγνωστικές ομάδες.
Oμάδα χαμηλού κινδύνου
- Λιγότεροι από 5 λεμφαδένες με μετάσταση
- Η μετάσταση σε όλους τους διηθημένους λεμφαδένες είναι < 2 mm
Ομάδα υψηλού κινδύνου
Χαρακτηρίζεται από μεγαλύτερο μεταστατικό φορτίο στους λεμφαδένες του τραχήλου σε σχέση με την προηγούμενη ομάδα.
Οι ασθενείς της πρώτης ομάδας γενικά θεωρούνται ότι ανήκουν στην ίδια κατηγορία με τους ασθενείς χωρίς λεμφαδενικές μεταστάσεις όσον αφορά την πιθανότητα τοπικής υποτροπής. Η εξωλεμφαδενική επέκταση είναι ένας άλλος παράγοντας κινδύνου που συνδυάζεται με αυξημένη πιθανότητα τοπικής υποτροπής. Προγνωστική σημασία έχει επίσης η σχέση του αριθμού των διηθημένων λεμφαδένων σε σύγκριση με τον συνολικό αριθμό των αφαιρεθέντων λεμφαδένων (όσο μεγαλύτερη η σχέση αυτή τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος τοπικής υποτροπής).
