Η συνηθέστερη μορφή καρκίνου που διαγιγνώσκεται στην διάρκεια της κύησης είναι το θηλώδες και δευτερευόντως το θυλακιώδες καρκίνωμα.
Η χειρουργική επέμβαση δεν θα πρέπει να γίνεται στο πρώτο τρίμηνο της κύησης καθώς στη φάση αυτή εξελίσσεται η οργανογένεση του εμβρύου και μπορεί να προκληθούν βλάβες αυτής. Η επέμβαση μπορεί να γίνει είτε στο δεύτερο τρίμηνο της κύησης είτε μετά τον τοκετό.
Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να γίνει είτε στο δεύτερο τρίμηνο είτε μετά τον τοκετό.
Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να γίνει μετά τον τοκετό (η επέμβαση στο 3ο τρίμηνο της κύησης μπορεί να προκαλέσει πρόωρο τοκετό)
Στις περισσότερες περιπτώσεις είναι ασφαλές να επιλεγεί η επέμβαση μετά τον τοκετό.
Οι προτιμήσεις της εγκύου θα πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη καθόσον υπάρχουν επιλογές.
Εάν αποφασιστεί αναβολή της επέμβασης για μετά τον τοκετό θα πρέπει να τίθεται η ασθενής σε θεραπεία καταστολής.
Στις παραπάνω γενικές αρχές υπάρχουν εξαιρέσεις (κατά περίπτωση) που θα πρέπει να συζητούνται με την ασθενή και το περιβάλλον της. Για παράδειγμα, η επέμβαση θα πρέπει να μην καθυστερεί όταν υπάρχει μυελοειδές καρκίνωμα θυρεοειδούς (σπάνιο) ή αδιαφοροποίητο καρκίνωμα (εξαιρετικά σπάνιο καθώς απαντάται σε μεγαλύτερες ηλικίες) ή όταν υπάρχει εκτεταμένη προσβολή των λεμφαδένων του τραχήλου από διαφοροποιημένο καρκίνωμα θυρεοειδούς.
Πίνακας Περιεχομένων