Τα τελευταία χρόνια, η διαρκής εξέλιξη της ιατρικής τεχνολογίας και της απεικόνισης έχει σαν αποτέλεσμα την όλο και πιο συχνή ανακάλυψη βλαβών σε διάφορα όργανα, σαν τυχαίο εύρημα (‘incidentalomas’). Οι βλάβες αυτές είναι υποκλινικές, δηλαδή δεν συνοδεύονται από κλινικές εκδηλώσεις [κλινικά σημεία και συμπτώματα]. Στο παρελθόν οι βλάβες αυτές διέλαθαν της προσοχής. Ένα ενδιαφέρον κλινικό…
Ορισμός Ο όζος θυρεοειδούς είναι διακριτή χωροκατακτητική βλάβη του θυρεοειδικού ιστού. Η βλάβη αυτή αφορίζεται σαφώς από το υπόλοιπο θυρεοειδικό παρέγχυμα. Οι όζοι του θυρεοειδούς μπορεί να είναι μονήρεις ή πολλαπλοί, συμπαγείς ή κυστικοί ή μικτοί (με συμπαγές και κυστικό στοιχείο). Πόσο συχνό είναι το πρόβλημα? Οι όζοι του θυρεοειδούς είναι ένα εξαιρετικά συχνό πρόβλημα.…
Η έκθεση του θυρεοειδούς στην ακτινοβολία είναι ο πιο καλά ταυτοποιημένος περιβαλλοντικός παράγοντας κινδύνου που σχετίζεται με την ανάπτυξη καρκίνου θυρεοειδούς, αλλά και άλλων καλοήθων παθήσεων αυτού • Ο θυρεοειδής αδένας είναι ένας από τους πιο ευαίσθητους στη βλαπτική δράση της ακτινοβολίας ιστούς του ανθρωπίνου σώματος • Ο κίνδυνος ανάπτυξης καρκίνου θυρεοειδούς σχετίζεται με τη…
Η διάγνωση του ‘κλασικού’ πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού (ΡΗΡΤ) είναι βιοχημική και βασίζεται στα αυξημένα επίπεδα ασβεστίου και παραθορμόνης (ΡΤΗ) ορού. Τα βιοχημικά αυτά διαγνωστικά κριτήρια είναι γνωστά εδώ και αρκετές δεκαετίες. Τα τελευταία εντούτοις χρόνια αρχίζουν να αναγνωρίζονται όλο και πιο συχνά δύο ξεχωριστές ‘παραλλαγές’ του ΡΗΡΤ, ο ‘νορμοορμονικός’ ΡΗΡΤ και ο νορμοασβεστιαιμικός ΡΗΡΤ. Νορμοορμονικός ΡΗΡΤ…
Παρουσίαση ασθενούς Ο ασθενής, ετών 53 και ασυμπτωματικός, υποβλήθηκε σε υπερηχογραφικό έλεγχο τραχήλου στα πλαίσια ελέγχου του θυρεοειδούς. Στον έλεγχο αυτό απεικονίσθηκε στο δεξιό λοβό του θυρεοειδούς μικρό συμπαγές, υποηχογενές, οζίδιο μεγίστης διαμέτρου 7.5 mm. Το οζίδιο παρουσίαζε μικρολοβωτή παρυφή, μικροκυστικές εκφυλίσεις και στικτές αποτιτανώσεις, αυξημένη περιφερική και ελάχιστα κεντρική αγγείωση και σκληρή υφή στην…
RIA στη θεραπεία του υπερθυρεοειδισμού (νόσος Graves’ και τοξικά αδενώματα) Η RIA χρησιμοποιείται στη θεραπεία του υπερθυρεοειδισμού (και κυρίως στις ΗΠΑ) ήδη από τη δεκαετία του ’40. Η μελέτη CTTFS (Cooperative Thyrotoxicosis Therapy Follow-Up Study) δημοσιεύθηκε το 1998. Η μελέτη αυτή περιλάμβανε περισσότερους από 35.000 ασθενείς με υπερθυρεοειδισμό που αντιμετωπίσθηκαν με RIA σε ΗΠΑ και…
Τα τελευταία χρόνια σε αρκετές μελέτες διαπιστώθηκε ότι σε ασθενείς με νόσο Graves’ (ΝG) μπορεί να διαγνωστεί καρκίνος θυρεοειδούς (ΚΘ) συχνότερα σε σχέση με ό,τι πιστεύονταν παλιότερα. Υπάρχουν επίσης αναφορές ότι στους ασθενείς αυτούς ο ΚΘ μπορεί να έχει περισσότερο επιθετική βιολογική συμπεριφορά. Που μπορεί να οφείλεται το φαινόμενο αυτό? Στην επιθετική αυτή βιολογική συμπεριφορά…
Για την ασφαλή και οριστική αντιμετώπιση της πάθησης του κάθε χειρουργικού ασθενούς δεν αρκεί η εκτέλεση μιας τεχνικά άρτιας χειρουργικής επέμβασης. Απαραίτητη είναι και η σωστή προεγχειρητική προετοιμασία. Εξίσου σημαντική είναι και η προσεκτική μετεγχειρητική παρακολούθησή του. Ειδικά στον ασθενή με υπερθυρεοειδισμό υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους απαιτείται η σωστή του προετοιμασία ενόψει της…
Ανάλογα με την έκτασή τους, οι θυρεοειδεκτομές ταξινομούνται ως εξής: Ολική θυρεοειδεκτομή Πλήρης αφαίρεση ολόκληρου του θυρεοειδικού παρεγχύματος. Γίνεται δηλαδή αφαίρεση αμφοτέρων των λοβών, του ισθμού και του πυραμοειδούς λοβού. Σχεδόν ολική θυρεοειδεκτομή Διατήρηση ελάχιστου θυρεοειδικού υπολείμματος, κατ΄ εκτίμηση 1 gr εν είδει «λεπτού φλοιού”. Το ελάχιστο αυτό υπόλειμμα διατηρείται στην οπίσθια επιφάνεια του ενός…
Υπάρχει συσχέτιση της θυρεοειδίτιδας Hashimoto με τον καρκίνο του θυρεοειδούς? Για πολλά χρόνια, υπάρχουν ερωτηματικά όσον αφορά την πιθανή συσχέτιση της φλεγμονής που χαρακτηρίζει την θυρεοειδίτιδα Hashimoto (ΘΗ) και του καρκίνου θυρεοειδούς. Με βάση τα δεδομένα των διαφόρων διαθέσιμων μελετών δεν ήταν ασφαλής η εξαγωγή ενός σαφούς εν προκειμένω συμπεράσματος. Πρόσφατα δεδομένα Πρόσφατα δημοσιεύθηκε…
ΓΙΓΑΝΤΙΟΣ ΚΑΤΑΔΥΟΜΕΝΟΣ ΕΝΔΟΘΩΡΑΚΙΚΟΣ ΟΖΟΣ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΗ ΜΕ ΤΟΞΙΚΗ ΠΟΛΥΟΖΩΔΗ ΒΡΟΓΧΟΚΗΛΗ – Διαγνωστικές ‘παγίδες΄και προκλήσεις για το χειρουργό Κλινική Εικόνα Η ασθενής, ηλικίας 57 ετών, προσήλθε για χειρουργική αντιμετώπιση τοξικής πολυοζώδους βρογχοκήλης. Η ασθενής ήταν υπό αγωγή με Unimazole και ευθυρεοειδική. Κλινικά παρουσιάζει εμφανή (επισκοπικά και ψηλαφητικά) και σημαντικού βαθμού διόγκωση και των…
Υποασβεστιαιμία παρατηρείται συχνά μετά από θυρεοειδεκτομή. Συνηθέστατα είναι βιοχημική. Αυτό σημαίνει ότι ανιχνεύεται μόνο με μέτρηση των επιπέδων ασβεστίου στο αίμα, χωρίς ο ασθενής να παρουσιάζει κάποια συμπτώματα. Σε ένα όμως μικρό ποσοστό ασθενών μπορεί να παρατηρηθούν τα κλασικά συμπτώματα της υποασβεστιαιμίας. Η συνηθέστερη κλινική εκδήλωση είναι οι αιμωδίες στην περιοχή γύρω από το στόμα…
Μία πιθανή, σπάνια, αλλά πολύ σημαντική κλινική παρουσίαση του καρκίνου του θυρεοειδούς στα παιδιά είναι ο διάχυτα διηθητικός θηλώδης καρκίνος (ΔΔΘΚ). Ο ΔΔΘΚ χαρακτηρίζεται από διάχυτη διόγκωση του ενός λοβού ή ολόκληρου του θυρεοειδούς (και όχι από την παρουσία μονήρους όζου). Για το λόγο αυτό τα παιδιά με αυτή την κλινική εικόνα θα πρέπει να…
To σύνδρομο πολλαπλής ενδοκρινικής νεοπλασίας τύπου 1 (Multiple Endocrine Neoplasia 1) είναι ένα κληρονομικό ενδοκρινικό σύνδρομο που μεταβιβάζεται κατά τον αυτοσωματικό επικρατούντα χαρακτήρα. Οφείλεται σε κληρονομούμενες μεταλλάξεις στα αρχέγονα κύτταρα (germline mutations) στο γονίδιο ΜΕΝ1. Το γονίδιο αυτό κωδικοποιεί την μενίνη (πρωτεΐνη που εμπλέκεται στον αναδιπλασιασμό του DNA και στην αποκατάσταση-μεταγραφή-τροποποίηση των χρωματοσωμάτων). Ο πρωτοπαθής…
Οι όζοι του θυρεοειδούς είναι σπανιότεροι στα παιδιά σε σχέση με τους ενήλικες. Εντούτοις, η συχνότητα με την οποία ανιχνεύονται στα παιδιά είναι μεγαλύτερη σε σχέση με ό,τι πιστεύονταν μέχρι πρότινος. Από υπερηχογραφικές και νεκροτομικές μελέτες υπολογίζεται ότι 1 – 2 % των παιδιών και μέχρι 15 % των εφήβων όψιμης εφηβικής ηλικίας (έως 18…
Το μικροσκοπικό θηλώδες μικροκαρκίνωμα (PTMC) ορίζεται ως θηλώδες καρκίνωμα θυρεοειδούς διαμέτρου < 1 cm. Παλιότερα η το PTMC αποτελούσε συνήθως τυχαίο εύρημα κατά την ιστολογική εξέταση του παρασκευάσματος μετά θυρεοειδεκτομή. Στις περιπτώσεις αυτές συχνά η θυρεοειδεκτομή γίνονταν για καλοήθη πάθηση (π.χ. βρογχοκήλη, σε ποσοστά έως 15 – 20 %). Σήμερα εντούτοις τα PTMC ανιχνεύονται όλο…
Στους περισσότερους ασθενείς με καρκίνο θυρεοειδούς δεν υπάρχουν γνωστοί παράγοντες κινδύνου. Έτσι στις περιπτώσεις αυτές δεν είναι δυνατή η πρόληψη της νόσου. Υπάρχουν εντούτοις κάποιες υποομάδες ασθενών με γνωστούς παράγοντες κινδύνου, όπως π.χ. ασθενείς που είχαν εκτεθεί σε ακτινοβολία, ιδιαίτερα στην παιδική τους ηλικία. Η χρήση ακτινοβολίας για την αντιμετώπιση ακόμη και καλοήθων παθήσεων στα…
O πυραμοειδής λοβός (ΠΛ) είναι εμβρυικό υπόλειμμα του θυρεογλωσσικού πόρου και αποτελεί φυσιολογικό μέρος του θυρεοειδούς αδένα. Ο ΠΛ απαντάται σε ποσοστό 15 – 75 % του γενικού πληθυσμού και η θέση (δεξιά-αριστερά-μέση γραμμή), το σχήμα και το μέγεθός του ποικίλουν ευρέως. Επισημαίνονται στη συνέχεια κάποιες λεπτομέρειες σχετικά με τον ΠΛ που έχουν πρακτική σημασία…
Μετά από επεμβάσεις θυρεοειδούς μπορεί να παρατηρηθεί δυσλειτουργία των φωνητικών χορδών. Συχνά (όχι πάντα) οφείλεται σε πάρεση του παλίνδρομου λαρυγγικού νεύρου (RLN). Η συχνότητα παροδικής και μόνιμης πάρεσης του RLN κυμαίνεται ευρέως στη βιβλιογραφία. Συγκεκριμένα, από 0.5 έως 12 % (μέσος όρος 6 – 8 %) και από 0.5 έως 3.5 % (μέσος όρος ~…
Η θυρεοτοξική κρίση είναι μία σπάνια παθολογική κατάσταση που αντιστοιχεί στο άκρο των κλινικών εκδηλώσεων της θυρεοτοξίκωσης. Η θνητότητα της θυρεοτοξικής κρίσης είναι αρκετά υψηλή (φθάνει το 10 – 20 %). Η θυρεοτοξική κρίση τυπικά παρατηρείται σε ασθενείς με μη ελεγχόμενη νόσος Graves που υποβάλλονται σε θυρεοειδεκτομή. Σε αυτή την περίπτωση αποδίδεται στην απελευθέρωση στην…
Η μετεγχειρητική σταδιοποίηση στους ασθενείς με καρκίνο θυρεοειδούς έχει πολύ μεγάλη πρακτική σημασία καθώς: (I)Προσφέρει πληροφορίες όσον αφορά την πρόγνωση της νόσου (αξιολόγηση πιθανότητας επιμένουσας [υπολειμματικής] νόσου ή υποτροπής [‘επανεμφάνισης’] της νόσου) (ΙΙ)Καθιστά εφικτή την πλέον ορθολογική τακτική όσον αφορά την μετεγχειρητική παρακολούθηση (follow-up) του κάθε συγκεκριμένου ασθενούς (ΙΙΙ)Διευκολύνει την επιλογή της θεραπευτικής στρατηγικής στον…
Το θηλώδες καρκίνωμα του θυρεοειδούς έχει γενικά πολύ καλή πρόγνωση. H ηλικία αποτελεί μία σημαντική παράμετρο σε αρκετά προγνωστικά συστήματα που έχουν προταθεί για τον καρκίνο του θυρεοειδούς. Στην πρόσφατη αναθεωρημένη (8η) έκδοση του συστήματος ΤΝΜ της UICC (Union Internationale Contre Le Cancer) ορίζεται σαν όριο τα 55 έτη. Σημειώνεται ότι στην προηγούμενη (7η έκδοση)…
Ο ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ (ΘΗΛΩΔΗΣ/ΘΥΛΑΚΙΩΔΗΣ) καρκίνος θυρεοειδούς παραμένει η συνηθέστερη μορφή καρκίνου και στους ηλικιωμένους ασθενείς. Η κλινική εικόνα είναι ανάλογη με αυτή σε νεότερους ασθενείς. Το ΘΗΛΩΔΕΣ καρκίνωμα είναι το πιο συνηθισμένο καρκίνωμα και σε αυτή την ομάδα των ασθενών (> 65 ετών). Η συχνότητά του θηλώδους καρκινώματος αυξάνεται ιδιαίτερα μετά την ηλικία των 45 ετών.…
Η ασθενής ηλικίας 52 ετών προσήλθε με διάγνωση πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού. Η διάγνωση βασίσθηκε στη σημαντική αύξηση επιπέδων παραθορμόνης [ΡΤΗ] και ασβεστίου [Ca++] στο αίμα (495 pg/ml και 13 mg/dl, αντίστοιχα). Στο προεγχειρητικό σπινθηρογράφημα παραθυρεοειδών (Tc99m-sestamibi scan) απεικονίσθηκε αυξημένη καθήλωση του ραδιοφαρμάκου στην πρώιμη φάση αντίστοιχα προς τον κάτω πόλο του δεξιού λοβού. Η αυξημένη αυτή…
O καρκίνος θυρεοειδούς στη νόσο Graves’ (τοξική βρογχοκήλη) θεωρείται κλασικά σπάνιος. Συνηθίζεται μάλιστα να λέγεται ότι η διάγνωση της νόσου Graves’ ‘προστατεύει’ από τη διάγνωση του καρκίνου του θυρεοειδούς. Υπάρχουν εντούτοις κάποια πρόσφατα βιβλιογραφικά δεδομένα σύμφωνα με τα οποία ο καρκίνος θυρεοειδούς δεν είναι τόσο σπάνιος στη νόσο Graves’. H American Thyroid Association (ATA) επισημαίνει…
H θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο (RIA, radioiodine ablation) αποτελεί μία εναλλακτική μέθοδο θεραπείας του υπερθυρεοειδισμού (οι δύο άλλες μέθοδοι θεραπείας είναι η χειρουργική και τα αντιθυρεοειδικά φάρμακα [ATDs, antithyroid drugs]). Η χορηγούμενη δόση 131-Ι κυμαίνεται από 150 έως 200 mCi/g. Τα θεραπευτικά αποτελέσματα παρατηρούνται σε διάστημα που κυμαίνεται από 12 έως 18 εβδομάδες. -Αν και…
Ο καρκίνος παραθυρεοειδούς (ΚΠ) είναι μία από τις πιο σπάνιες κακοήθεις ενδοκρινοπάθειες και αντιστοιχεί στο 1 % των περιπτώσεων πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού. Υπάρχουν, εντούτοις, αναφορές από τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Αυστραλία και την Φινλανδία στις οποίες περιγράφεται αύξηση της επίπτωσης («συχνότητας») του ΚΠ. Ο ΚΠ είναι μία επιθετική κακοήθεια με υψηλά ποσοστά τοπικής υποτροπής (> 50…
Ο καρκίνος παραθυρεοειδούς (ΚΠ) είναι μία από τις πιο σπάνιες κακοήθεις ενδοκρινοπάθειες και αντιστοιχεί στο 1 % των περιπτώσεων πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού. Υπάρχουν, εντούτοις, αναφορές από τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Αυστραλία και την Φινλανδία στις οποίες περιγράφεται αύξηση της επίπτωσης («συχνότητας») του ΚΠ. Ο ΚΠ είναι μία επιθετική κακοήθεια με υψηλά ποσοστά τοπικής υποτροπής (> 50…
Η διεγχειρητική νευροπαρακολούθηση (Intraoperative Neuromonitoring, IONM) έχει προταθεί τα τελευταία χρόνια σαν ένας τρόπος για να επιτευχθεί μείωση της πιθανότητας πρόκλησης βλάβης των παλίνδρομων λαρυγγικών νεύρων (Recurrent Laryngeal Nerves, RLNs)(που ελέγχουν την κινητικότητα των φωνητικών χορδών, δηλαδή πρακτικά τη λειτουργία της παραγωγής της φωνής [φώνησης]). H IONM παρουσιάζεται σχεδόν σταθερά στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο,…
Λεμφαδενικές μεταστάσεις παρατηρούνται σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό (έως 80 %) των ασθενών με θηλώδες καρκίνωμα θυρεοειδούς (PTC, Papillary Thyroid Cancer) όταν τίθεται η διάγνωση. Εντούτοις, δεν έχουν όλες οι λεμφαδενικές μεταστάσεις την ίδια πρακτική (κλινική) σημασία όσον αφορά την πιθανότητα υποτροπής (‘επανεμφάνισης’) του καρκίνου και τη θνητότητα από την νόσο. Οι μακρομεταστατική λεμφαδενική διασπορά…
Το υπερηχογράφημα τραχήλου είναι η αρχική και πιο σημαντική μέθοδος απεικόνισης για τους ασθενείς που παρουσιάζονται με όζο θυρεοειδούς όπως επίσης και την μετεγχειρητική παρακολούθηση των ασθενών που έχουν υποβληθεί σε επέμβαση για καρκίνο θυρεοειδούς. Το υπερηχογράφημα υψηλής ευκρίνειας μπορεί να ανιχνεύσει την ύπαρξη μεταστάσεων στους λεμφαδένες του τραχήλου σε ένα πολύ υψηλό (15 –…
Το μυελοειδές καρκίνωμα του θυρεοειδούς (Medullary Thyroid Cancer. MTC) έχει περισσότερο επιθετική βιολογική συμπεριφορά σε σύγκριση με το πιο συνηθισμένο διαφοροποιημένο (θηλώδες και θυλακιώδες) καρκίνωμα θυρεοειδούς. Σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των ασθενών ( 75 %) υπάρχουν ήδη λεμφαδενικές μεταστάσεις όταν γίνεται η χειρουργική επέμβαση. Η χειρουργική αποτελεί την μόνη δυνητικά θεραπευτική μέθοδο στην αντιμετώπιση…
Το θηλώδες μικροκαρκίνωμα θυρεοειδούς (PTMC, Papillary Thyroid Microcarcinoma) ορίζεται σαν θηλώδες καρκίνωμα θυρεοειδούς μεγίστης διαμέτρου ≤ 10 mm. Η διάγνωση του PTMC είναι πολύ συνηθισμένη σήμερα, κυρίως χάρη στην ευρεία χρήση του υπερηχογραφήματος υψηλής ευκρίνειας στον απεικονιστικό έλεγχο του τραχήλου, που μπορεί να γίνει για διάφορους λόγους, συχνά άσχετους με τον θυρεοειδή (π.χ. έλεγχος για…
Οι οδηγίες των διαφόρων επιστημονικών εταιρειών με αντικείμενο τη μελέτη των παθήσεων του θυρεοειδούς ποικίλουν όσον αφορά τις ενδείξεις της παρακέντησης με λεπτή βελόνη (FNA, Fine-Needle Aspiration) ενός όζου θυρεοειδούς και της κυτταρολογικής εξέτασης του υλικού που λαμβάνεται κατ’ αυτήν (FNA Cytology, FNAC). Κάποιοι προτείνουν FNA σε όζους διαμέτρου που μπορεί να ποικίλλει από 10…
Ο πυραμοειδής λοβός (ΠΛ) αντιστοιχεί στο κατώτερο τμήμα του θυρεογλωσσικού πόρου και ανευρίσκεται σε ποσοστό από 15 έως 75 % του γενικού πληθυσμού. Σε σχέση με τη μέση γραμμή του τραχήλου βρίσκεται αριστερά, δεξιά ή στη μέση σε ποσοστό 50 %, 12 % και 28 %, αντίστοιχα, με μήκος που κυμαίνεται από μερικά χιλιοστά έως…
Η διάγνωση του πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού (PHPT, Primary Hyperparathyroidism) είναι κατά βάση βιοχημική (αυξημένα επίπεδα παραθορμόνης σε συνδυασμό με υπερασβεστιαιμία). O απεικονιστικός έλεγχος ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ, καθώς συνοδεύεται από πολύ υψηλά ψευδώς θετικά αποτελέσματα, που κυμαίνονται στη βιβλιογραφία από 5 % έως 25 %. Ο στόχος των απεικονιστικών εξετάσεων για τον…
To μυελοειδές καρκίνωμα θυρεοειδούς (MTC, Medullary Thyroid Cancer) αντιστοιχεί στο 3 – 5 % περίπου του συνόλου των καρκίνων θυρεοειδούς. Στο 25 % των περιπτώσεων το MTC είναι κληρονομικό και εμφανίζεται σαν κλινική εκδήλωση στα πλαίσια του συνδρόμου πολλαπλής ενδοκρινικής νεοπλασίας τύπου 2 (ΜΕΝ2). Στις περισσότερες περιπτώσεις το MTC εμφανίζεται σποραδικά (75 %). Σε ασθενείς…
Οι πρόσφατες εξελίξεις και τελειοποιήσεις της σύγχρονης ιατρικής απεικόνισης προσφέρουν την δυνατότητα προεγχειρητικού εντοπισμού του υπερλειτουργούντος παραθυρεοειδικού ιστού στους ασθενείς με πρωτοπαθή υπερπαραθυροειδισμό (ΡΗΡΤ). Στις περισσότερες περιπτώσεις (85 %) πρόκειται για μονήρες αδένωμα παραθυρεοειδούς, ενώ στο 2 – 5 % μπορεί να υπάρχει διπλό αδένωμα. Οι δύο εξετάσεις που χρησιμοποιούνται σήμερα συνηθέστερα για τον προεγχειρητικό…
H κυτταρολογική εξέταση του υλικού αναρρόφησης που λαμβάνεται με παρακέντηση με λεπτή βελόνη (Fine-needle aspiration [FNA] cytology) – σε συνδυασμό με το υπερηχογράφημα – αποτελούν σήμερα τις βασικές μεθόδους διερεύνησης των ασθενών με όζους θυρεοειδούς. Τα ποσοστά ψευδώς αρνητικών αποτελεσμάτων της FNA κυμαίνονται μεταξύ 1 % και 3 % (δηλαδή παρουσία καρκίνου σε έναν όζο…
Στις περισσότερες περιπτώσεις, το μυελοειδές καρκίνωμα θυρεοειδούς (MTC, medullary thyroid cancer) εμφανίζεται χωρίς να υπάρχει οικογενειακό ιστορικό και χαρακτηρίζεται σαν σποραδικό. Εντούτοις, στο 25 % των περιπτώσεων, το MTC αποτελεί μία επιμέρους κλινική εκδήλωση του συνδρόμου ΜΕΝ2 (τύπου Α και Β). Το οικογενές MTC (δηλαδή το κληρονομικό MTC που όμως δεν συνοδεύεται από τις άλλες…
Εκτός από την καλσιτονίνη, το καρκινοεμβρυικό αντιγόνο (CEA) αποτελεί έναν ιδιαίτερα χρήσιμο νεοπλασματικό δείκτη στους ασθενείς με μυελοειδές καρκίνωμα θυρεοειδούς (MTC). Τα προεγχειρητικά επίπεδα CEA στο αίμα (ορό) των ασθενών με MTC έχουν πρακτική σημασία καθώς μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την αξιολόγηση της πρόγνωσης της νόσου. Γενικά, αύξηση των επιπέδων CEA ορού παρατηρείται σε ποσοστό…
Το θηλώδες καρκίνωμα θυρεοειδούς (PTC) (η συνηθέστερη μορφή καρκίνου θυρεοειδούς) έχει εξαιρετική πρόγνωση και αρκετά ‘καλοήθη’ βιολογική συμπεριφορά, καθώς η συνολική 5ετής επιβίωση υπερβαίνει το 97 %. Tο μέγεθος του PTC έχει προγνωστική σημασία, με τους μικρότερους σε μέγεθος όζους να έχουν καλύτερη πρόγνωση. Σαν θηλώδη ‘μικροκαρκινώματα’ (ή μικροσκοπικά θηλώδη καρκινώματα, Papillary Microscopic Thyroid Cancer,…
CHERNOBYL (UKRAINE). Την 26 Απριλίου 1986, μετά από ατύχημα στο εργοστάσιο παραγωγής πυρηνικής ενέργειας στο Chernobyl, αποδεσμεύθηκαν στην ατμόσφαιρα τεράστιες ποσότητες ραδιενεργών υλικών (και ραδιενεργού ιωδίου). Το ατύχημα αποδόθηκε σε σειρά κατασκευαστικών λαθών (όσον αφορά τη λήψη προφυλακτικών μέτρων [απουσία ειδικών φίλτρων/προστατευτικών φραγμών]), αλλά και σε λάθη των εργαζομένων στο εργοστάσιο. Η περιβαλλοντική καταστροφή ήταν…
Η συχνότητα του καρκίνου θυρεοειδούς αυξάνεται με ταχύτερο ρυθμό από οποιαδήποτε άλλη κακοήθη πάθηση στις δυτικές χώρες. Σε μία πρόσφατη αναφορά στηριγμένη στη βάση δεδομένων SEER, η συχνότητα (επίπτωση) του θηλώδους καρκίνου θυρεοειδούς πρακτικά τριπλασιάστηκε μεταξύ 1975 και 2012 (από 4.8 σε 14.9 ανά 100.000 πληθυσμού). Η δραματική αυτή αύξηση οφείλεται: 1.Στην βελτίωση και στην…
Τα κύτταρα Hürthle έχουν χαρακτηριστικούς μικροσκοπικούς χαρακτήρες (ευμεγέθη, πολυγωνικά κύτταρα με ηωσινόφιλο κοκκιώδες κυτταρόπλασμα λόγω αφθονίας μιτοχονδρίων). Παρατηρούνται τόσο σε καλοήθεις όσο και σε κακοήθεις παθήσεις του θυρεοειδούς. Τα νεοπλάσματα που αποτελούνται κυρίως από κύτταρα Hürthle μπορεί να είναι είτε καλοήθη (ΑΔΕΝΩΜΑΤΑ από κύτταρα Hürthle ) είτε κακοήθη (ΚΑΡΚΙΝΩΜΑΤΑ από κύτταρα Hürthle). Ο καρκίνος από…
Το υπερηχογράφημα (US) και η κυτταρολογική εξέταση του υλικού που λαμβάνεται με υπερηχογραφικά καθοδηγούμενη παρακέντηση με λεπτή βελόνη (US-guided Fine-Needle Aspiration Cytology, FNAC) είναι οι δύο βασικές μέθοδοι για τη διάγνωση των μεταστάσεων του καρκίνου θυρεοειδούς στους λεμφαδένες του τραχήλου, τόσο στον ασθενή που πρόκειται να υποβληθεί στην αρχική επέμβαση (θυρεοειδεκτομή) όσο και στον ασθενή…
Ο θηλώδης/θυλακιώδης καρκίνος (διαφοροποιημένος καρκίνος θυρεοειδούς, DTC [Differentiated Thyroid Cancer]) είναι η συνηθέστερη μορφή καρκίνου θυρεοειδούς (85 – 95 %). Στους ασθενείς με DTC υπάρχει ένα μικρό αλλά σημαντικό ποσοστό (που κυμαίνεται από 2 έως 10 %, κατ’ άλλους έως 15 %) με γενετική προδιάθεση για την εμφάνιση της νόσου. Σε αντίθεση με το οικογενές…
Τα βασικά ευρήματα στο υπερηχογράφημα τραχήλου που υποδηλώνουν την ύπαρξη μεταστάσεων στους λεμφαδένες του τραχήλου από καρκίνο θυρεοειδούς είναι: 1.Αποτιτανώσεις 2.Κυστική εκφύλιση 3.Απώλεια της λιπώδους ηχογενούς πύλης του λεμφαδένα 4.Υπερηχογένεια 5.Αποστρογγυλωμένο σχήμα 6.Παθολογική αγγείωση Από τους παραπάνω υπερηχογραφικούς χαρακτήρες, οι αποτιτανώσεις και η κυστική εκφύλιση θεωρούνται ότι έχουν πολύ υψηλή ειδικότητα για τη διάγνωση των…
Η πλειονότητα των κυστικών βλαβών του τραχήλου είναι καλοήθεις (βραγχιακές κύστεις, δερμοειδείς κύστεις, τερατώματα, επιδερμοειδείς κύστεις, κυστικά υγρώματα κλπ). Εντούτοις, σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να αποτελούν πιθανή κλινική εκδήλωση θηλώδους καρκίνου θυρεοειδούς (PTC, papillary thyroid cancer), που είναι η συνηθέστερη μορφή καρκίνου του θυρεοειδούς. Στην περίπτωση αυτή, η κυστική βλάβη αντιστοιχεί σε έναν μεταστατικά διηθημένο…
H τομογραφία εμπομπής ποζιτρονίων (PET scan) χρησιμοποιείται όλο και πιο συχνά στην ογκολογία, τόσο για τη σταδιοποίηση των κακοήθων νεοπλασμάτων όσο και για την παρακολούθηση των ασθενών μετά την αρχική θεραπευτική τους αντιμετώπιση. Η μέθοδος βασίζεται σε διαφορετικές αρχές σε σχέση με τις λοιπές μεθόδους ‘ανατομικής’ απεικόνισης (όπως είναι η αξονική [CT] και η μαγνητική…
Το υπερηχογράφημα (US) είναι σήμερα η μέθοδος εκλογής για τον απεικονιστικό έλεγχο του τραχήλου στον ασθενή με όζο θυρεοειδούς. Το US θα πρέπει να δίνει λεπτομερείς πληροφορίες όχι μόνον όσον αφορά τον θυρεοειδή, αλλά ταυτόχρονα και όσον αφορά τα ανατομικά διαμερίσματα του τραχήλου (κεντρικό [VI] και πλάγια [ΙΙ έως V]), σε μία προσπάθεια να αναγνωριστούν…
To υπερηχογράφημα τραχήλου (US) αποτελεί σήμερα τη βασική μέθοδο απεικόνισης στους ασθενείς με όζο/όζους θυρεοειδούς. Οι υπόλοιπες σύγχρονες μέθοδοι απεικόνισης, συμπεριλαμβανομένης και της αξονικής τομογραφίας (CT), είναι λιγότερο ευαίσθητες στην διαγνωστική διερεύνηση των ασθενών με όζο/ καρκίνο θυρεοειδούς. Εντούτοις, η CT μπορεί να έχει θέση σε επιλεγμένες περιπτώσεις, όπως για παράδειγμα: -Στην απεικόνιση πιθανής διήθησης…
Ασθενής ηλικίας 62 ετών με ευμέγεθες θηλώδες καρκίνωμα αριστερού λοβού θυρεοειδούς και εκτεταμένη διασπορά στους τραχηλικούς λεμφαδένες (‘γιγάντια’ μεταστατική νόσος) Ορατή η ευμεγέθης βλάβη στην αριστερά πλευρά του τραχήλου (αντιστοιχεί στην μεταστατική νόσο στους τραχηλικούς λεμφαδένες) (Εικόνα 1). Το υπερηχογράφημα τραχήλου έδειξε την ύπαρξη ευμεγέθους όζου με λίαν ύποπτους ηχομορφολογικούς χαρακτήρες (υποηχογενής, με λοβωτή παρυφή,…
Εν προκειμένω υπάρχουν δύο ενδεχόμενα: ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ Ι: Δεν υπάρχει υπολειμματική νόσος (*) ή υποτροπή της νόσου (**) πριν την εγκυμοσύνη (ανατομικά και βιοχημικά πλήρης απάντηση στη θεραπεία***) Σε αυτή την περίπτωση η κύηση δεν αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση υποτροπής του καρκίνου ούτε συνδυάζεται με επιβάρυνση της πρόγνωσης του καρκίνου του θυρεοειδούς. Για το…
Οι όζοι θυρεοειδούς που ανευρίσκονται σαν τυχαίο εύρημα σε απεικονιστικές εξετάσεις οι οποίες γίνονται για άλλη ένδειξη άσχετη με τον έλεγχο του θυρεοειδούς (Incidental Thyroid Nodules, ITNs) ορίζονται σαν ογκόμορφες, μη ψηλαφητές βλάβες του θυρεοειδούς, διακριτές στην απεικόνιση από το υπόλοιπο θυρεοειδικό παρέγχυμα. Η συχνότητα με την οποία αναγνωρίζονται οι ITNs εξαρτάται – εκτός των…
Παλαιότερα γνωστό σαν EFVPTC (encapsulated follicular variant of papillary thyroid cancer, ενθυλακωμένη θυλακιώδης παραλλαγή του θηλώδους καρκίνου θυρεοειδούς), το μη διηθητικό θυλακιώδους προτύπου νεόπλασμα με θηλώδους τύπου πυρηνικούς χαρακτήρες (NIFTP, noninvasive follicular thyroid neoplasm with papillary-like nuclear features) περιγράφηκε σε μία προσπάθεια αποφυγής επιθετικών μεθόδων θεραπευτικής αντιμετώπισης (π.χ. λεμφαδενικού καθαρισμού) σε αυτή την υποομάδα ασθενών…
Το υπερηχογράφημα αποτελεί σήμερα την πιο βασική μέθοδο απεικόνισης στους ασθενείς με παθήσεις θυρεοειδούς. Μπορεί να γίνει είτε σαν αρχική απεικονιστική εξέταση (τυχαία ανακάλυψη θυρεοειδοπάθειας) είτε μετά την ανακάλυψη κάποιας παθολογίας από το θυρεοειδή στην κλινική εξέταση (επισκόπηση / ψηλάφηση) ή σε άλλες απεικονιστικές εξετάσεις (όπως αξονική ή μαγνητική τομογραφία και τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων [ΡΕΤ]).…
To υπερηχογράφημα (US) υψηλής ευκρίνειας – σε συνδυασμό με το Tc99m sestamibi scan- αποτελούν τις βασικές μη επεμβατικές μεθόδους προεγχειρητικού εντοπισμού των διογκωμένων (παθολογικών) παραθυρεοειδών αδένων (PGs, parathyroid glands). Εντούτοις, δυσκολίες με το US μπορούν να υπάρχουν σε περιπτώσεις έκτοπων PGs, ενδοθυρεοειδικών PGs (που μπορεί να συγχέονται με όζους θυρεοειδούς) ή με PGs που βρίσκονται…
Το θέμα του προφυλακτικού κεντρικού λεμφαδενικού καθαρισμού τραχήλου (PCLND) στον διαφοροροποιημένο καρκίνο θυρεοειδούς (DTC)(θηλώδες – θυλακιώδες καρκίνωμα) παραμένει αμφιλεγόμενο. Με τον όρο αυτό (‘προφυλακτικός κεντρικός λεμφαδενικός καθαρισμός τραχήλου’, PCLND) εννοούμε την αφαίρεση του κυτταρολιπώδους ιστού (με τους περιεχόμενους εντός αυτού λεμφαδένες) από το κεντρικό διαμέρισμα (επίπεδο VI) του τραχήλου ΧΩΡΙΣ να υπάρχουν προεγχειρητικά ενδείξεις ύπαρξης…
To MTC είναι σπανιότερη (~ 7 %) μορφή καρκίνου με πιο επιθετική βιολογική συμπεριφορά σε σχέση με το πολύ συχνότερο διαφοροποιημένο καρκίνωμα θυρεοειδούς (DTC, που περιλαμβάνει το θηλώδες [85 %] και το θυλακιώδες [10 %] καρκίνωμα θυρεοειδούς). Σε αντίθεση με το κληρονομικό MTC (που παρατηρείται σε ασθενείς με σύνδρομο ΜΕΝ2Α, ΜΕΝ2Β ή οικογενές MTC [FMTC]),…
Η πρόγνωση του διαφοροποιημένου καρκίνου του θυρεοειδούς είναι εξαιρετική και για τον λόγο αυτό η μορφή αυτή του καρκίνου χαρακτηρίζεται σαν εξαιρετικά ιάσιμη. Χειρότερη είναι η πρόγνωση του μυελοειδούς καρκίνου θυρεοειδούς, ενώ τα χαμηλότερα ποσοστά 5ετούς επιβίωσης παρατηρούνται στον αναπλαστικό (αδιαφοροποίητο) καρκίνο θυρεοειδούς. Στη συνέχεια παρουσιάζονται ανά ιστολογικό τύπο τα ποσοστά 5ετούς επιβίωσης, σε εντοπισμένη…
Το σύστημα Bethesda με το οποίο περιγράφονται τα αποτελέσματα της κυτταρολογικής εξέτασης του υλικού που λαμβάνεται με παρακέντηση με λεπτή βελόνη (FNA) από έναν όζο θυρεοειδούς, αναπτύχθηκε στις ΗΠΑ και χρησιμοποιείται ευρέως σε παγκόσμιο επίπεδο, έχοντας παράλληλα υιοθετηθεί και από την ΑΤΑ (American Thyroid Association). Στο σύστημα αυτό, τα κυτταρολογικά ευρήματα απροσδιόριστης σημασίας (παρουσία ατυπίας,…
Οι δύο βασικές μέθοδοι προεγχειρητικού εντοπισμού του αδενώματος παραθυρεοειδών (που αποτελεί τη συνηθέστερη [85 %] αιτία πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού [ΡΗΡΤ]) είναι το υπερηχογράφημα και το Tc99-sestamibi scan (σπινθηρογράφημα). Όταν τα αποτελέσματα των δύο αυτών μεθόδων προεγχειρητικού εντοπισμού συμφωνούν μεταξύ τους (με την προϋπόθεση ότι οι εξετάσεις αυτές έχουν γίνει από έμπειρους απεικονιστές), τότε έχει θέση η…
Η ασθενής, ηλικίας 85 ετών, προσήλθε για χειρουργική αντιμετώπιση μυελοειδούς καρκίνου θυρεοειδούς με εκτεταμένη λεμφαδενική διασπορά. Στο προεγχειρητικό υπερηχογράφημα απεικονίσθηκε ευμεγέθης όζος διαστάσεων 32 χ 15 χιλ με εστίες ασβέστωσης και ηχομορφολογικούς χαρακτήρες συμβατούς με νεοπλασία που καταλαμβάνει περίπου το 70 % του λοβού και καταδύεται στο ανώτερο μεσοθωράκιο (κάτω όριο εγγύς των δεξιών υποκλείδιων…
1.ΕΚΘΕΣΗ ΣΕ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ. Η έκθεση σε ακτινοβολία κατά την παιδική ή εφηβική ηλικία είναι ο πλέον σαφής παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη τόσο καλοήθων όσο και κακοήθων όζων θυρεοειδούς. Πιθανή προέλευση της ακτινοβολίας στις περιπτώσεις αυτές είναι η χορήγησή της για θεραπευτικούς σκοπούς (π.χ. για την αντιμετώπιση κακοηθειών στα παιδιά), η έκθεση σε ακτινοβολία μετά…
Η διεγχειρητική μέτρηση των επιπέδων παραθορμόνης (ΡΤΗ) ορού έχει σημασία όσον αφορά την πρόγνωση της εμφάνισης επιμένοντος / υποτροπιάζοντος ΗΡΤ. Γενικά, όσο μικρότερη είναι η μείωση των επιπέδων ΡΤΗ, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα εμφάνισης επιμένοντος / υποτροπιάζοντος ΗΡΤ. Η μέση πτώση των επιπέδων ΡΤΗ ορού διεγχειρητικά είναι μικρότερη στους ασθενείς με επιμένοντα ΗΡΤ. Επιπλέον,…
Ασθενής 85 ετών με βράγχος φωνής και δύσπνοια Μεγάλου βαθμού παρεκτόπιση της τραχείας -στελεχιαίων βρόγχων προς τα δεξιά από λίαν ευμεγέθη (‘γιγάντιο’, giant) καταδυόμενο όζο αριστερού λοβού θυρεοειδούς. Ο όζος έχει διαστάσεις 11 x 9 x 7 cm και καταδύεται στο ανώτερο μεσοθωράκιο πίσω από την λαβή του στέρνου και την αριστερά κλείδα (το κάτω…
Ο ρόλος του σπινθηρογραφήματος έχει περιοριστεί τα τελευταία χρόνια στη διαγνωστική διερεύνηση των ασθενών με όζους θυρεοειδούς. Σήμερα η χρήση του προτείνεται κυρίως σε υπερθυρεοειδικούς ασθενείς (μειωμένα επίπεδα TSH) με όζο θυρεοειδούς. Το σπινθηρογράφημα θυρεοειδούς με Ι-123 ή Tc-99m είναι χρήσιμο για την αναγνώριση ενός αυτόνομου υπερλειτουργικού όζου (‘τοξικό αδένωμα), που απεικονίζεται σαν ‘θερμός’ όζος…
Υπάρχουν τα ακόλουθα τρία κλινικά σενάρια: ΠΡΩΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ – διάγνωση του καρκίνου στο 1ο τρίμηνο της κύησης Η χειρουργική επέμβαση δεν θα πρέπει να γίνεται στο πρώτο τρίμηνο της κύησης καθώς στη φάση αυτή εξελίσσεται η οργανογένεση του εμβρύου και μπορεί να προκληθούν βλάβες αυτής. Η επέμβαση μπορεί να γίνει είτε στο δεύτερο τρίμηνο της…
Η διεγχειρητική μέτρηση των επιπέδων παραθορμόνης ορού (ΙΟΡΤΗ) συνιστάται στους ασθενείς που υποβάλλονται: I.Σε ελάχιστα επεμβατική (στοχευμένη ή εκλεκτική) παραθυρεοειδεκτομή (α) Όταν έχει γίνει μία μόνο εντοπιστική μελέτη και (β) Όταν τα αποτελέσματα των δύο βασικών μεθόδων εντοπισμού (sestamibi scan και υπερηχογράφημα) δεν συμφωνούν μεταξύ τους ΙΙ.Σε επανεπέμβαση για επιμένοντα / υποτροπιάζοντα υπερπαραθυρεοειδισμό (α) Για…
Οι εξετάσεις προεγχειρητικού εντοπισμού είναι απαραίτητες πριν επιχειρηθεί επανεπέμβαση για επιμένοντα / υποτροπιάζοντα υπερπαραθυρεοειδισμό. Ι.Το σπινθηρογράφημα παραθυρεοειδών με sestamibi είναι απαραίτητο (όταν χρειάζεται μπορεί να εφαρμοσθεί η τεχνική SPECT [single photon emission computed tomography]) II.Απαραίτητο είναι επίσης το υπερηχογράφημα που μπορεί να διακρίνει τον παθολογικά διογκωμένο παραθυρεοειδικό ιστό ΙΙΙ.Όταν στο υπερηχογράφημα αναγνωρίζεται μία βλάβη της…
Ο καρκίνος του θυρεοειδούς αντιστοιχεί στο 3.4 % του συνόλου των καρκίνων στις ΗΠΑ και διαγιγνώσκεται συνηθέστερα σε άτομα ηλικίας 45 – 54 (μπορεί εν τούτοις να εμφανιστεί σε όλες τις ηλικίες). Υπολογίζεται ότι 1.2 % του συνόλου των ανδρών και γυναικών θα διαγνωστούν με καρκίνο θυρεοειδούς σε κάποια φάση της ζωής τους. Η ΕΠΙΠΤΩΣΗ…
Η ελαστογραφία με διατμητικά κύματα (Shear wave elastography – SWE) είναι ένα επιπλέον διαγνωστικό ‘εργαλείο’ που έχει πρόσφατα προστεθεί σαν διαγνωστικό βοήθημα στο υπερηχογράφημα του τραχήλου. Με τη βοήθεια της ελαστογραφίας αξιολογείται η ελαστικότητα ενός ιστού προκειμένου να αναγνωριστεί η τυχόν παρουσία καρκίνου (που χαρακτηρίζεται από μεγαλύτερη σκληρία των ιστών σε σύγκριση με τους φυσιολογικούς…
Ο όρος ‘έκτοπος θυρεοειδής’ χρησιμοποιείται για να περιγράψει την παρουσία λειτουργικού θυρεοειδικού παρεγχύματος σε θέσεις άλλες πέραν της φυσιολογικής θέσης του θυρεοειδούς στον τράχηλο. Έκτοπος θυρεοειδικός ιστός μπορεί να βρεθεί σε οποιαδήποτε θέση κατά μήκος της διαδρομής στον τράχηλο που ακολουθεί ο θυρεοειδής κατά τη διάρκεια της καθόδου του στην εμβρυογένεση. Σπανιότερα, έκτοπος θυρεοειδής μπορεί…
H παραθυρεοειδεκτομή – με την οποία αφαιρείται όλο το παραθυρεοειδικό παρέγχυμα που υπερλειτουργεί – επιτυγχάνει την οριστική ίαση της νόσου, βελτιώνει την οστική πυκνότητα και ανακουφίζει τον ασθενή από μη ειδικά (ασαφή) συμπτώματα που συνοδεύουν συχνά τον ‘ασυμπτωματικό’ πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό (ΡΗΡΤ), όπως κόπωση, αίσθημα αδυναμίας, ελαφρά κατάθλιψη, διαταραχές της μνήμης και της νοητικής λειτουργίας, πόνοι…
Η στοχευμένη (εκλεκτική ή ελάχιστα επεμβατική) παραθυρεοειδεκτομή είναι μία σωστή επιλογή στην αντιμετώπιση των ασθενών με ΡΗΡΤ στις εξής περιπτώσεις: -Θετικές προεγχειρητικές μελέτες εντοπισμού (συνηθέστατα υπερηχογράφημα και σπινθηρογράφημα) που συμφωνούν μεταξύ τους -Απουσία οικογενειακού ιστορικού ΡΗΡΤ -Απουσία συνυπάρχουσας πάθησης του θυρεοειδούς για την οποία θα απαιτηθεί ταυτόχρονη χειρουργική επέμβαση -Όταν δεν είναι ο ασθενής σε…
ΑΣΘΕΝΗΣ: γυναίκα 40 ετών – προεγχειρητική διάγνωση “πολυοζώδης βρογχοκήλη» ΠΡΟΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΗ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ: περιελάμβανε υπερηχογράφημα, σπινθηρογράφημα με Ι-131, ακτινογραφία θώρακα και αξονική τομογραφία θώρακα. Απεικονίσθηκε – εκτός του ορθότοπου θυρεοειδούς στον τράχηλο (με αλλοιώσεις κολλοειδούς βρογχοκήλης)– και έκτοπος θυρεοειδής εντός της θωρακικής κοιλότητας,σ την δεξιά πλευρά του οπίσθιου μεσοθωρακίου, πίσω από τα μεγάλα αγγεία, με τα κάτω…
Παρά την εξαιρετική πρόγνωση του DTC, υπολογίζεται ότι σε ένα σημαντικό ποσοστό (έως 20 %) των ασθενών θα διαγνωστεί στη διάρκεια της παρακολούθησης ‘επιμένουσα’ ή ‘υποτροπιάζουσα’ νόσος. Ο όρος ‘υποτροπιάζουσα’ νόσος αναφέρεται στην εμφάνιση υποτροπής του DTC μετά από ένα διάστημα τουλάχιστον 12 μηνών στη διάρκεια του οποίου ο/η ασθενής ήταν ελεύθερος νόσου. Αντίθετα, ο…
Η κυστική εκφύλιση των τραχηλικών λεμφαδένων ένα σχετικά συνηθισμένο εύρημα στους ασθενείς με θηλώδες καρκίνωμα θυρεοειδούς και λεμφαδενικές μεταστάσεις. Για το λόγο αυτό, οι κυστικές βλάβες του τραχήλου θα πρέπει να εξετάζονται με αυξημένο δείκτη υποψίας. Για να τεθεί η σωστή διάγνωση θα πρέπει να γίνει παρακέντηση της κυστικής βλάβης με λεπτή βελόνη (FNA, Fine-Needle…
Η υπερπλασία των C-κυττάρων (CCH, C-cell hyperplasia) χαρακτηρίζεται από αύξηση του αριθμού των παραθυλακιωδών ( C) κυττάρων στο θυρεοειδικό παρέγχυμα. Η CCH ταξινομείται σε φυσιολογική (αντιδραστική) και νεοπλαστική. -ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗ (ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ) CCH: ΤαΜΤΨ κύτταρα C σε αυτή την περίπτωση δεν παρουσιάζουν κακόηθες δυναμικό. Παρατηρείται σε συνδυασμό με διάφορες άλλες παθήσεις του θυρεοειδούς (συμπεριλαμβανομένου και του διαφοροποιημένου…
Σε ασθενή 71 ετών με πρόσφατη λοίμωξη αναπνευστικού και αναπνευστική ανεπάρκεια. Πολύ μεγάλου βαθμού διόγκωση και των δύο λοβών, μεγαλύτερη του αριστερού λοβού, ο κάτω πόλος του οποίου καταδύεται στο ανώτερο μεσοθωράκιο. Υπό αγωγή με unimazole (ευθυρεοειδικός) Απώθηση τραχείας προς τα δεξιά και στένωση του αυλού αυτής (πιεστικά φαινόμενα). Επέμβαση τεχνικά δυσχερής λόγω σωματότυπου ασθενούς…
Η ύπαρξη μεταστάσεων στους τραχηλικούς λεμφαδένες είναι πιθανή όταν τα επίπεδα CTN στον ορό είναι > 40 pg/ml (σε ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε θυρεοειδεκτομή) ή > 10 pg/mL (σε ασθενείς που υποβάλλονται σε επανεπέμβαση). Μακρινές μεταστάσεις είναι πιθανές όταν τα επίπεδα CTN είναι > 150 pg/ml, υπάρχουν σε περισσότερους από το 50 % των…
H πλειονότητα των όζων (~ 90 %) είναι καλοήθεις, εντούτοις όμως η πιθανότητα να υποκρύπτεται κακοήθεια (~ 10 %) θα πρέπει πάντα να λαμβάνεται υπόψη. Είναι προφανές ότι οι «κακοήθεις» όζοι του θυρεοειδούς θα πρέπει να αντιμετωπίζονται επιθετικά δηλαδή με άμεση χειρουργική επέμβαση. Για την αξιολόγηση του κινδύνου να υποκρύπτεται κακοήθεια αξιολογούνται στοιχεία από το…
Στο παρελθόν, η αμφοτερόπλευρη «ερευνητική τραχήλου» (bilateral neck exploration) ήταν η επέμβαση εκλογής για την αντιμετώπιση του πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού (ΡΗΡΤ). Κατά την επέμβαση αυτή αναγνωρίζονταν και οι τέσσερις παραθυρεοειδείς αδένες (και ο παθολογικός/-οί). Εντούτοις, οι εξελίξεις στην ιατρική απεικόνιση καθιστούν σήμερα εφικτό τον προεγχειρητικό εντοπισμό του υπερλειτουργούντος παραθυρεοειδικού παρεγχύματος, προσφέροντας έτσι τη δυνατότητα για μία…
Ο διαφοροποιημένος καρκίνος θυρεοειδούς (DTC) συχνά μεθίσταται στους τραχηλικούς λεμφαδένες. Έχει αποδειχθεί ότι σε ένα πολύ σημαντικό ποσοστό ασθενών με DTC (έως 50 ή και 60 %) υπάρχουν ήδη μικροσκοπικές λεμφαδενικές μεταστάσεις όταν τίθεται η διάγνωση. Ακόμη και στο μικροσκοπικό θηλώδες καρκίνωμα (MPTC) λεμφαδενικές μεταστάσεις υπάρχουν στο 15 έως 30 % των ασθενών. Η βιολογική…
Στην κλινική πράξη, υπάρχουν οι εξής τρόποι για να επιβεβαιωθεί μέσα στο χειρουργείο (διεγχειρητικά) η επιτυχία της επέμβασης (παραθυρεοειδεκτομής) για την αντιμετώπιση του πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού: 1.Αρχικά τα ευρήματα που συναντά ο χειρουργός κατά τη διάρκεια της επέμβασης θα πρέπει να είναι σε συμφωνία με τα ευρήματα του προεγχειρητικού ελέγχου – εντοπισμού (θέση παθολογικής βλάβης [συνήθως…
Στην κλινική πράξη, υπάρχουν οι εξής τρόποι για να επιβεβαιωθεί μέσα στο χειρουργείο (διεγχειρητικά) η επιτυχία της επέμβασης (παραθυρεοειδεκτομής) για την αντιμετώπιση του πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού: 1.Αρχικά τα ευρήματα που συναντά ο χειρουργός κατά τη διάρκεια της επέμβασης θα πρέπει να είναι σε συμφωνία με τα ευρήματα του προεγχειρητικού ελέγχου – εντοπισμού (θέση παθολογικής βλάβης [συνήθως…
Στην κλινική πράξη, υπάρχουν οι εξής τρόποι για να επιβεβαιωθεί μέσα στο χειρουργείο (διεγχειρητικά) η επιτυχία της επέμβασης (παραθυρεοειδεκτομής) για την αντιμετώπιση του πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού: 1.Αρχικά τα ευρήματα που συναντά ο χειρουργός κατά τη διάρκεια της επέμβασης θα πρέπει να είναι σε συμφωνία με τα ευρήματα του προεγχειρητικού ελέγχου – εντοπισμού (θέση παθολογικής βλάβης [συνήθως…
