Επιμένων Υπερπαραθυρεοειδισμός

Η ασθενής, ετών 59 προσήλθε για χειρουργική αντιμετώπιση επιμένοντος πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού (PTH = 244 pg/ml & Ca = 10.00 mg/dl).

Ιστορικό

Η ασθενής είχε υποβληθεί προ διμήνου σε χειρουργική επέμβαση σε άλλο νοσοκομείο για πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό – αδένωμα παραθυρεοειδούς. Στην επέμβαση αφαιρέθηκαν ιστοτεμάχια από την περιοχή όπου εντοπίζονταν το αδένωμα παραθυρεοειδούς (αριστερά κάτω) – βάσει των δεδομένων του προεγχειρητικού εντοπιστικού ελέγχου. Στα ιστοτεμάχια που αφαιρέθηκαν περιγράφονται λεμφαδένες, τεμάχια θύμου και ένα παραθυρεοειδές διαμέτρου 5 χιλ. (φυσιολογικού μεγέθους) χωρίς ουσιώδεις αλλοιώσεις στην ιστολογική. Παρά ταύτα παρέμειναν υψηλές οι τιμές παραθορμόνης και ασβεστίου μετεγχειρητικά (επιμένων υπερπαραθυρεοειδισμός).

Προεγχειρητικός εντοπιστικός έλεγχος

Πριν την επανεπέμβαση έγινε λεπτομερής έλεγχος με υπερηχογράφημα σε εξειδικευμένο εργαστήριο υπερήχων όπου περιγράφεται αδένωμα παραθυρεοειδούς με διαστάσεις 17 x 5 mm παρά τον κάτω πόλο του αριστερού λοβού επί τα εκτός του οισοφάγου και πίσω από την αριστερή κοινή καρωτίδα, σε επαφή με την προσπονδυλική περιτονία. Χωρίς ουσιώδη ευρήματα από τον θυρεοειδή.

Το εύρημα αυτό επιβεβαιώθηκε και σε τετραδιάστατη αξονική τομογραφία (4D-CT) όπου αναγνωρίσθηκε υπεραγγειούμενο μόρφωμα με διαστάσεις 16 x 7 x 4.5 mm πίσω από τον κάτω πόλο του αριστερού λοβού του θυρεοειδούς και αριστερά του οισοφάγου, στο ύψος του Α6 σπονδύλου, με χαρακτήρες συμβατούς με αδένωμα παραθυρεοειδούς.

Επιμένων υπερπαραθυρεοειδισμός – ευρήματα στην τετραδιάσταση αξονική τομογραφία. Το αδένωμα παραθυρεοειδούς βαθιά στον τράχηλο, σε επαφή με την προσπονδυλική περιτονία του 6ου αυχενικού σπονδύλου (κόκκινο βέλος)

Τετραδιάσταση αξονική τομογραφία (4D-CT) – απεικόνιση του αδενώματος (κόκκινο βέλος) επί τα εκτός του οισοφάγου.

Χειρουργική επέμβαση

Η ασθενής υποβλήθηκε σε αριστερά κάτω παραθυρεοειδεκτομή. Διάνοιξη υπάρχουσας τομής με αφαίρεση της υπάρχουσας ουλής. Εξαιρετικά εργώδης είσοδος στο χειρουργικό πεδίο λόγω της παρουσίας εκτεταμένων ουλωδών αλλοιώσεων από την προηγηθείσα επέμβαση. Αναγνωρίζεται και παρασκευάζεται με ιδιαίτερη δυσκολία η αριστερά κοινή καρωτίδα και ο αριστερός λοβός του θυρεοειδούς.

Βαθιά στην αριστερή τραχειοοισοφαγική αύλακα, πίσω από την αριστερή κοινή καρωτίδα, σε επαφή με τον οισοφάγο και έμπροσθεν της προσπονδυλικής περιτονίας αναγνωρίζεται το αδένωμα που περιγράφεται στον προεγχειρητικό εντοπιστικό έλεγχο, με τυπικούς μακροσκοπικούς χαρακτήρες.

Το αδένωμα παραθυρεοειδούς μετά την λίαν εργώδη κινητοποίησή του (κίτρινο βέλος). Με το μαύρο βέλος επισημαίνεται ο αριστερός λοβός του θυρεοειδούς μετά την κινητοποίηση και την ανάσπασή του προς την μέση γραμμή.

Αφαιρείται ακέραιο και αποστέλλεται για ταχεία βιοψία που επιβεβαιώνει τη διάγνωση (αδένωμα παραθυρεοειδούς).

Διεγχειρητική μέτρηση παραθορμόνης PTH = 244 pg/ml πριν και PTH = 14 pg/ml μετά την εκτομή του αδενώματος.

Με βάση τα δεδομένα αυτά η επέμβαση θεωρείται επιτυχής όσον αφορά την αντιμετώπιση του πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού και ολοκληρώνεται σε αυτή τη φάση.

Αιμόσταση – πλύσεις – σύγκλειση τομής με πλαστική ενδοδερμική ραφή.

Σε όλη τη διάρκεια της επέμβασης οπτική αναγνώριση και προστασία του αριστερού παλίνδρομου λαρυγγικού νεύρου.

Η επέμβαση εξελίχθηκε ομαλά, με τις σημαντικές εντούτοις τεχνικές δυσκολίες που περιγράφηκαν παραπάνω.

Μετεγχειρητική πορεία

Η γενική αναισθησία και η επέμβαση έγιναν καλά ανεκτές – ανάνηψη ομαλή.

Εξήλθε της κλινικής την 1η μετεγχειρητική ημέρα σε άριστη γενική κατάσταση.

Σχόλιο

Με τον όρο «επιμένων υπερπαραθυρεοειδισμός» υποδηλώνεται η μη αντιμετώπιση του προβλήματος του ασθενούς (υπερπαραθυρεοειδισμός) στην προηγηθείσα επέμβαση. Πρακτικά, μετά την ολοκλήρωση της επέμβασης δεν παρατηρείται η επιθυμητή πτώση στα επίπεδα παραθορμόνης στο αίμα στην διεγχειρητική μέτρηση παραθορμόνης.

Ο όρος «επιμένων» χρησιμοποιείται κατ’ αντιδιαστολή με τον όρο «υποτροπιάζων» υπερπαραθυρεοειδισμός, που αναφέρεται στην επανεμφάνιση του υπερπαραθυρεοειδισμού μετά από ένα ικανό χρονικό διάστημα (6μηνο ή κατ’ άλλους 12μηνο) μετά την αρχική επιτυχή αντιμετώπιση της νόσου, όπως αυτή κρίνεται από την επιθυμητή (αρχική) πτώση των επιπέδων παραθορμόνης ορού.

Η αντιμετώπιση του επιμένοντος υπερπαραθυρεοειδισμού παρουσιάζει σημαντικές τεχνικές δυσκολίες κυρίως λόγω της παρουσίας ουλωδών αλλοιώσεων στο χειρουργικό πεδίο λόγω της προηγηθείσης επέμβασης. Οι αλλοιώσεις αυτές καθιστούν ιδιαίτερα δυσχερείς τους χειρουργικούς χειρισμούς και τον εντοπισμό / αναγνώριση του αδενώματος, που μπορεί να βρίσκεται και σε ασυνήθη ή έκτοπη θέση.

Μεγάλη σημασία στην αντιμετώπιση του επιμένοντος υπερπαραθυρεοειδισμού έχει ο ακριβής – ει δυνατόν – προεγχειρητικός εντοπισμός του αδενώματος.

Σε κάθε περίπτωση, η χειρουργική επέμβαση για την αντιμετώπιση του επιμένοντος πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού είναι τεχνικά δυσχερής, συνοδεύεται από μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης επιπλοκών (κυρίως από βλάβη του λαρυγγικού νεύρου) και για το λόγο αυτό θα πρέπει να επιχειρείται από χειρουργό με εξειδίκευση και εμπειρία στην χειρουργική θυρεοειδούς και παραθυρεοειδών.

ΜΑΘΕΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μας (https://www.gsakorafas.gr)

Διαβάστε τα άρθρα μας στο blog μας (https://gsakorafas.gr/blog/)

Ενημερωθείτε πρακτικά και υπεύθυνα στην ιστοσελίδα μας:

Για τις παθήσεις θυρεοειδούς

Για τις παθήσεις παραθυρεοειδών

Τι είναι ο χειρουργός θυρεοειδούς – παραθυρεοειδών?

Τι σημασία έχει η εμπειρία του χειρουργού στην αντιμετώπιση των παθήσεων θυρεοειδούς και παραθυρεοειδών?

ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙΤΕ

ΕΥΓΕΝΙΔΕΙΟ-Παπαδιαμαντοπούλου 20 (Ιλίσια)

ΙΑΤΡΙΚΟ ΨΥΧΙΚΟΥ – Άντερσεν 5 (Νέο Ψυχικό)

ΜΗΤΕΡΑ- Ερυθρού Σταυρού 5 (Μαρούσι)

ΤΗΛ. 2107487318 & 6977068223

email: georgesakorafas@yahoo.com

επιμένων υπερπαραθυρεοειδισμός επιμένων υπερπαραθυρεοειδισμός επιμένων υπερπαραθυρεοειδισμός

Επιμένων Υπερπαραθυρεοειδισμός