Μικροσκοπικός θηλώδης καρκίνος θυρεοειδούς
Εισαγωγή
Ο μικροσκοπικός θηλώδης καρκίνος θυρεοειδούς (θηλώδες μικροκαρκίνωμα) ορίζεται σαν θηλώδης καρκίνος μεγαλύτερης διαμέτρου 10 mm. Η βιολογική του συμπεριφορά είναι εξαιρετικά ‘καλοήθης’ και τα ποσοστά ίασης εξαιρετικά υψηλά. Παρά ταύτα, ενίοτε μπορεί να παρατηρηθεί περισσότερο επιθετική βιολογική συμπεριφορά. Η συμπεριφορά αυτή εκδηλώνεται κυρίως με την παρουσία λεμφαδενικών μεταστάσεων και με υποτροπή της νόσου στον τράχηλο (στην κοίτη του θυρεοειδούς ή στους τραχηλικούς λεμφαδένες).
Μικροσκοπικός θηλώδης καρκίνος θυρεοειδούς-Παράγοντες κινδύνου
Παράγοντες κινδύνου που είναι πιθανόν να συνδυάζονται με περισσότερο επιθετική βιολογική συμπεριφορά στα PMTC είναι:
1.Ηλικία > 45 ετών
2.Παρουσία λεμφαδενικών μεταστάσεων, ιδιαίτερα όταν υπάρχει εξωλεμφαδενική επέκταση.
3.Εξωθυρεοειδική επέκταση (μπορεί να παρατηρηθεί σε θηλώδη μικροκαρκινώματα που βρίσκονται επιφανειακά [παρά την κάψα του θυρεοειδούς])
4.Πολυεστιακότητα – ενδοθυρεοειδική διασπορά
5.Εκτεταμένη ίνωση (εντός του όγκου ή πέριξ αυτού)
6.Θετική έκφραση του BRAF γονιδίου
7.Άρρεν φύλο
8.Φυλετικοί χαρακτήρες (π.χ. Αφροαμερικανοί)
Σχόλια – πρακτική σημασία
Γενικά, η παρουσία τουλάχιστον δύο ή περισσότερων από τους παραπάνω παράγοντες κινδύνου θεωρείται ότι συνδυάζεται δυνητικά με περισσότερο επιθετική βιολογική συμπεριφορά του θηλώδους μικροκαρκινώματος θυρεοειδούς.
Στις περιπτώσεις αυτές, ενδείκνυται περισσότερο επιθετική θεραπευτική αντιμετώπιση. Η αντιμετώπιση αυτή περιλαμβάνει για παράδειγμα την εκτέλεση ολικής θυρεοειδεκτομής αντί της λοβεκτομής/ισθμεκτομής που προτείνεται τελευταία από ορισμένους για τα θηλώδη μικροκαρκινώματα.
Επίσης, και με βάση τα αποτελέσματα της βιοψία, είναι πιθανόν να απαιτηθεί η χορήγηση μετεγχειρητικά επικουρικής θεραπείας με ραδιενεργό ιώδιο (επί ενδείξεων).
