Εισαγωγή
Θυρεοειδίτιδα Hashimoto-Τι είναι; Πού οφείλεται; Πώς εκδηλώνεται; -Η θυρεοειδίτιδα Hashimoto είναι μία συχνή αυτοάνοση πάθηση του θυρεοειδούς. Είναι επίσης γνωστή και σαν χρόνια λεμφοκυτταρική θυρεοειδίτιδα. Αρχικά περιγράφηκε με τον όρο Struma Lumphomatosa, έναν όρο που χρησιμοποίησε το 1912 ένας Ιάπωνας ιατρός, ο Hakaru Hashimoto. Αργότερα, στη δεκαετία του ’50, η ανακάλυψη των θυρεοειδικών αυτοαντισωμάτων στο αίμα των ασθενών με θυρεοειδίτιδα Hashimoto έδειξε ότι πρόκειται για αυτοάνοση νόσο. Η θυρεοειδίτιδα Hashimoto χαρακτηρίζεται από διάχυτη φλεγμονώδη διήθηση του θυρεοειδικού παρεγχύματος από λεμφοκύτταρα.
Πόσο συχνή είναι;
Η θυρεοειδίτιδα Hashimoto είναι η συνηθέστερη αιτία υποθυρεοειδισμού στις περισσότερες δυτικές χώρες. Διαγιγνώσκεται σε 30 – 60 άτομα ανά 100.000 πληθυσμού ανά έτος (επίπτωση ~ 4 %). Παρατηρείται 10 – 20 φορές συχνότερα στις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες. Διαγιγνώσκεται συχνότερα σε άτομα της λευκής φυλής. Εκτιμάται ότι ένα ποσοστό 5 % των λευκών γυναικών θα εμφανίσουν θυρεοειδίτιδα Hashimoto κάποια στιγμή στη διάρκεια της ζωής τους.
Που οφείλεται;
Πιστεύεται ότι στην εμφάνιση της θυρεοειδίτιδας Hashimoto παίζουν ρόλο τόσο περιβαλλοντικοί όσο και γενετικοί παράγοντες. Τα αντιθυρεοειδικά αντισώματα που ανιχνεύονται στον ορό των ασθενών (anti-TPO, anti-Tg και TSBAb) ευθύνονται για την εμφάνιση της φλεγμονώδους απάντησης που χαρακτηρίζει τη θυρεοειδίτιδα Hashimoto. Η αρχική αλλοίωση είναι η σταδιακή ατροφία του θυλακιώδους συστατικού του θυρεοειδικού παρεγχύματος. Η ατροφία αυτή εμφανίζεται σαν αποτέλεσμα της χαρακτηριστικής διήθησης του θυρεοειδικού ιστού από λεμφοκύτταρα.
Πώς εκδηλώνεται;
H εμφάνιση του υποθυρεοειδισμού στην θυρεοειδίτιδα Hashimoto εκδηλώνεται αργά και ύπουλα.
Οι πιο χαρακτηριστικές κλινικές εκδηλώσεις είναι οι εξής:
- Υποθυρεοειδισμός – περίπου το 20 % των ασθενών παρουσιάζονται με κλινικό υποθυρεοειδισμό
- Υπερθυρεοειδισμός – πρόκειται για σπάνια σχετικά εκδήλωση στα αρχικά στάδια της νόσου. Παρατηρείται στο 5 % των ασθενών. Οφείλεται στην αποδέσμευση θυρεοειδικών ορμονών από το θυρεοειδικό παρέγχυμα που καταστρέφεται λόγω της φλεγμονώδους απάντησης. Έχει περιγραφεί και με τον όρο “Hashitoxicosis”.
- Κυκλικός υπερθυρεοειδισμός – οφείλεται στις εναλλαγές της δράσης αυτοαντισωμάτων που έχουν διεγερτική ή ανασταλτική δράση στη θυρεοειδική λειτουργία
- Σκληρής υφής, διάχυτη, ανώδυνη διόγκωση του θυρεοειδούς
- Μικρός, ατροφικός θυρεοειδής (σπανιότερα)
- Πιεστικά φαινόμενα (π.χ. δυσφαγία, δύσπνοια)
- Αλλοίωση της χροιάς της φωνής (δυσφωνία)
- Πόνος (σπάνια)
