Παραθυρεοειδεκτομή και παραθορμόνη – Πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός, ελάχιστα επεμβατική παραθυρεοειδεκτομή και διεγχειρητική μέτρηση παραθορμόνης-είναι πάντα απαραίτητη;
Παραθυρεοειδεκτομή και παραθορμόνη.- Η διεγχειρητική μέτρηση παραθορμόνης είναι μία εξέταση που γίνεται στη διάρκεια της παραθυρεοειδεκτομής για να επιβεβαιωθεί η επιτυχής αφαίρεση του υπερλειτουργούντος (παθολογικού) παραθυρεοειδικού ιστού. Η διεγχειρητική μέτρηση παραθορμόνης περιλαμβάνει μέτρηση των επιπέδων παραθορμόνης πριν την έναρξη της επέμβασης και λίγα λεπτά μετά την αφαίρεση του υπερλειτουργούντος παραθυρεοειδικού ιστού.
Με βάση συγκεκριμένα κριτήρια, η επαρκής πτώση των επιπέδων παραθορμόνης μετά την παραθυρεοειδεκτομή θεωρείται σαν ένα σημαντικό κριτήριο με το οποίο μπορεί να αξιολογηθεί η επιτυχία της επέμβασης όσον αφορά την αντιμετώπιση του πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού.
Η διεγχειρητική μέτρηση παραθορμόνης ορού έχει μεγαλύτερη σημασία όταν επιλέγεται η τεχνική της ελάχιστα επεμβατικής (στοχευμένης) παραθυρεοειδεκτομής. Όπως είναι γνωστό, η βασική ένδειξη της ελάχιστα επεμβατικής παραθυρεοειδεκτομής είναι το μονήρες αδένωμα παραθυρεοειδούς το οποίο εντοπίζεται προεγχειρητικά στην ίδια θέση, τόσο με το υπερηχογράφημα όσο και με το σπινθηρογράφημα παραθυρεοειδών.
Η επάνοδος των επιπέδων ασβεστίου ορού σε φυσιολογικά επίπεδα (νορμοασβεστιαιμία) μετά την παραθυρεοειδεκτομή είναι η επιθυμητή έκβαση της επέμβασης.
Έχει βρεθεί ότι τα ποσοστά νορμοασβεστιαιμίας μετά από ελάχιστα επεμβατική παραθυρεοειδεκτομή είναι ανάλογα, ασχέτως του εάν γίνει διεγχειρητική μέτρηση παραθορμόνης ορού στη διάρκεια της επέμβασης (97 % με διεγχειρητική μέτρηση vs. 96.4 % χωρίς).
Έχει επίσης βρεθεί ότι τα ποσοστά ίασης του πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού στους 6 μήνες μετά την παραθυρεοειδεκτομή είναι υψηλά μετά από ελάχιστα επεμβατική παραθυρεοειδεκτομή, ασχέτως του εάν έχει χρησιμοποιηθεί ή όχι η διεγχειρητική μέτρηση παραθορμόνης. Η διαφορά εντούτοις (99.3 % με διεγχειρητική μέτρηση vs. 98.1 % χωρίς) είναι στατιστικά σημαντική (p<0.05). H διεγχειρητική μέτρηση παραθορμόνης είναι πιθανότερο να μην χρησιμοποιηθεί όταν πρόκειται για μονήρες αδένωμα (η συνηθέστερη [85 %] περίπτωση) που έχει εντοπιστεί στην ίδια θέση τόσο με το υπερηχογράφημα όσο και με το σπινθηρογράφημα.
Για τους παραπάνω λόγους, αλλά και λόγω του επιπλέον κόστους για μία τόσο οριακή βελτίωση των αποτελεσμάτων της επέμβασης, η συστηματική (en routine, σε όλους τους ασθενείς) διεγχειρητική μέτρηση παραθορμόνης δεν συνιστάται για τους ασθενείς που υποβάλλονται για πρώτη φορά σε παραθυρεοειδεκτομή (NICE*, AAES**).
Έχει εντούτοις σαφώς θέση σε περιπτώσεις υποτροπής του υπερπαραθυρεοειδισμού ή όταν τα αποτελέσματα του προεγχειρητικού εντοπιστικού ελέγχου δεν συμφωνούν μεταξύ τους όσον αφορά την θέση του υπερλειτουργούντος παραθυρεοειδικού ιστού.
*NICE, National Institute for Health and Care Excellence (UK)
**AAES, American Association of Endocrine Surgeons (USA)
ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙΤΕ
ΕΥΓΕΝΙΔΕΙΟ-Παπαδιαμαντοπούλου 20 (Ιλίσια)
ΙΑΤΡΙΚΟ ΨΥΧΙΚΟΥ – Άντερσεν 5 (Νέο Ψυχικό)
ΜΗΤΕΡΑ- Ερυθρού Σταυρού 5 (Μαρούσι)
ΤΗΛ. 2107487318 & 6977068223
email: georgesakorafas@yahoo.com
