Σε γενικές γραμμές, η διάγνωση μιας μετάστασης στον θυρεοειδή αδένα από μία άλλη πρωτοπαθή εστία (δηλαδή άλλης μορφής καρκίνου) αποτελεί ένδειξη γενικευμένης διασποράς της νόσου και προδικάζει μία άσχημη εξέλιξη. Παρά ταύτα, η εκτομή μιας μεταστατικής εστίας που εντοπίζεται μόνο στον θυρεοειδή μπορεί να είναι θεραπευτική.
Η αντιμετώπιση εξατομικεύεται, ανάλογα με την πρωτοπαθή εστία (δηλαδή τον τύπο του καρκίνου που έχει δώσει μετάσταση στον θυρεοειδή αδένα), την παρουσία ή όχι συμπτωμάτων λόγω της μάζας του θυρεοειδούς και την τυχόν διήθηση παρακειμένων οργάνων. Η ριζική χειρουργική εκτομή (εφόσον είναι δυνατή) μπορεί να παρατείνει την επιβίωση υπό την προϋπόθεση ότι δεν υπάρχει εκτεταμένη διασπορά σε άλλες θέσεις του σώματος.
Η ακτινοθεραπεία μπορεί να έχει θέση σαν ανακουφιστική μέθοδος θεραπείας όταν δεν είναι εφικτή η χειρουργική εκτομή. Η θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο δεν έχει καμία θέση στην αντιμετώπιση των μεταστατικών όγκων του θυρεοειδούς.