Η συντηρητική αντιμετώπιση συνήθως είναι αναποτελεσματική. Οι ασθενείς μπορεί να χρειαστεί να υποβληθούν σε (πολλαπλές) επαναπεμβάσεις που δυστυχώς συνηθέστατα δεν επιτυγχάνουν την λύση του προβλήματος.
Τα δεδομένα αυτά υπογραμμίζουν την ανάγκη η αρχική επέμβαση παραθυρεοειδεκτομής να γίνεται με ιδιαίτερα λεπτούς και προσεκτικούς χειρισμούς, από έμπειρο χειρουργό ενδοκρινών αδένων, ώστε να μη συμβεί ρήξη του αδενώματος παραθυρεοειδούς κατά την επέμβαση, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει σε δεύτερο χρόνο στην εμφάνιση υποτροπής του υπερπαραθυρεοειδισμού λόγω παραθυρωμάτωσης.
Τι είναι η Παραθυρωμάτωση & πού οφείλεται;
Η παραθυρωμάτωση είναι μία αρκετά σπάνια αιτία υπερασβεσταιμίας και οφείλεται στην παρουσία διάσπαρτων εμβυολογικών υπολειμμάτων παραθυρεοειδικού ιστού ή – συνηθέστερα – στην εμφύτευση τεμαχίων παραθυρεοειδικού παρεγχύματος λόγω ρήξης ενός όγκου παραθυρεοειδούς (συνηθέστατα αδενώματος) κατά τη διάρκεια της παραθυρεοειδεκτομής.
Χαρακτηρίζεται από την παρουσία υπερλειτουργούντος παραθυρεοειδικού ιστού που είναι διάσπαρτος στον τράχηλο και ενίοτε στο ανώτερο μεσοθωράκιο.
Μερικές φορές μπορεί οι νησίδες αυτές παραθυρεοειδικού ιστού μπορεί να γίνουν αντιληπτές σαν μικρά οζίδια.
Χειρουργική αντιμετώπιση Παραθυρωμάτωσης
Αριθμοί Επεμβάσεων έως 30/6/24
3497
Θυρεοειδεκτομές
746
Λεμφαδενικοί Καθαρισμοί
456
Παραθυρεοειδεκτομές
