Θυρεοειδίτιδα Hashimoto – γιατί είναι τόσο συχνή?
Εισαγωγή
Η θυρεοειδίτιδα Hashimoto είναι μία χρόνια, αυτοάνοσης αιτιολογίας, φλεγμονώδης πάθηση του θυρεοειδούς. Είναι η συνηθέστερη μορφή θυρεοειδίτιδας. Χαρακτηρίζεται από την διήθηση του θυρεοειδικού ιστού από λεμφοκύτταρα και για τον λόγο αυτό είναι επίσης γνωστή και σαν χρόνια λεμφοκυτταρική θυρεοειδίτιδα. Αποτελεί την συνηθέστερη αιτία υποθυρεοειδισμού σε περιοχές με επάρκεια ιωδίου. Συνηθέστατα εντούτοις δεν συνοδεύεται από συμπτώματα και η διάγνωσή της τίθεται με βάση τα αυξημένα επίπεδα θυρεοειδικών αυτοαντισωμάτων (αντι-ΤΡΟ και αντι-Tg).
Θυρεοειδίτιδα Hashimoto – γιατί είναι τόσο συχνή?
Επιδημιολογία
Θυρεοειδίτιδα Hashimoto – συνοδευόμενη από συμπτώματα (συνηθέστατα υποθυρεοειδισμό) παρατηρείται στο γενικό πληθυσμό σε ποσοστό που κυμαίνεται από 0.3 – 1.5 %. Αν όμως για την διάγνωσή της χρησιμοποιηθεί η μέτρηση των θυρεοειδικών αυτοαντισωμάτων, τότε η θυρεοειδίτιδα Hashimoto παρατηρείται σε ποσοστό μέχρι 10 – 15 % του γενικού πληθυσμού.
Θυρεοειδίτιδα Hashimoto – γιατί είναι τόσο συχνή?
Το ότι η θυρεοειδίτιδα Hashimoto είναι τόσο συχνή, οφείλεται σε έναν συνδυασμό γενετικών, ορμονικών, ανοσολογικών και περιβαλλοντικών παραγόντων.
Γενετική προδιάθεση
Θα πρέπει κατ’ αρχάς να υπογραμμιστεί ότι δεν “κληρονομείται” η θυρεοειδίτιδα Hashimoto αυτούσια, αλλά η προδιάθεση του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού να εκδηλώσει λανθασμένη απόκριση στα ερεθίσματα που το διεγείρουν, στρεφόμενο «εναντίον» ιστών και οργάνων του ίδιου του οργανισμού (όπως εν προκειμένω εναντίον του θυρεοειδούς).
Η θυρεοειδίτιδα Hashimoto έχει έντονο κληρονομικό υπόβαθρο. Η πιθανότητα εμφάνισης της νόσου είναι περίπου 20–30 φορές υψηλότερος σε συγγενείς πρώτου βαθμού.
Είναι σήμερα γνωστά γονίδια HLA (όπως HLA-DR3, DR4, DR5) και γονίδια που ρυθμίζουν την ανοσολογική απόκριση (CTLA4, PTPN22, IL-2R) που αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισης της αυτοάνοσης αυτής θυρεοειδίτιδας.
Ο ρόλος των οιστρογόνων
Η νόσος είναι πολύ πιο συχνή στις γυναίκες, ειδικά στις ηλικίες 30–50 ετών.
Το γεγονός αυτό θα μπορούσε να συσχετιστεί με τη δράση των οιστρογόνων, τα οποία επηρεάζουν τη λειτουργία των Τ-λεμφοκυττάρων και ενισχύουν το ανοσοποιητικό στην αυτοάνοση (εσφαλμένη) απάντησή του, προσβάλλοντας και τον θυρεοειδή.
Για τον ίδιο λόγο οι ορμονικές μεταβολές που χαρακτηρίζουν κάποιες ιδιαίτερες περιόδους της ζωής των γυναικών (όπως εφηβεία, εγκυμοσύνη, λοχεία, εμμηνόπαυση κλπ.) θεωρούνται επίσης παράγοντες που μπορεί να διεγείρουν την αυτοάνοση απόκριση του ανοσοποιητικού, ειδικά με όργανο – στόχο τον θυρεοειδή.
Ο ρόλος των περιβαλλοντικών παραγόντων
Η θυρεοειδίτιδα Hashimoto σχετίζεται με περιβαλλοντικούς παράγοντες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, πυροδοτώντας την αυτοάνοση απόκρισή του. Ενδεικτικά αναφέρονται κάποιοι από τους παράγοντες αυτούς:
- Υψηλή πρόσληψη ιωδίου
- Λοιμώξεις, όπως από τους ιούς Epstein-Barr (EBV), Coxsackie και ηπατίτιδας C
- Έλλειψη σεληνίου
- Τοξικές ουσίες και βαρέα μέταλλα (π.χ. κάδμιο, φυτοφάρμακα)
- Χρόνιο ψυχολογικό στρες, που μεταβάλλει τη λειτουργία των κυτοκινών και της κορτιζόλης
Υπογραμμίζεται ότι οι αλλαγές του τρόπου ζωής τα τελευταία (στρες, επεξεργασμένα τρόφιμα, χαμηλή φυσική δραστηριότητα, περιβαλλοντικοί ρύποι) έχουν αυξήσει δραματικά τη συχνότητα των παθήσεων που χαρακτηρίζονται από χρόνια φλεγμονή αυτοάνοσης αιτιολογίας, μεταξύ των οποίων και την θυρεοειδίτιδα Hashimoto.
Ο ρόλος της ακριβέστερης διάγνωσης
Η θυρεοειδίτιδα Hashimoto σήμερα διαγιγνώσκεται πιο συχνά σε σχέση με το παρελθόν λόγω της ευρείας χρήσης των σύγχρονων διαγνωστικών μεθόδων (υπερηχογράφημα και μέτρηση αντιθυρεοειδικών αυτοαντισωμάτων) τόσο στον γενικό πληθυσμό όσο και σε ειδικές ομάδες πληθυσμού (π.χ. έγκυες, γυναίκες στην λοχεία κλπ.)
Η σημασία του αυξημένου προσδόκιμου επιβίωσης
Η παράταση του προσδόκιμου επιβίωσης σχετίζεται επίσης με την αυξημένη συχνότητα της θυρεοειδίτιδας Hashimoto, καθώς η συγκεκριμένη νόσος (όπως και πολλές άλλες αυτοάνοσες παθήσεις) παρατηρείται με αυξανόμενη συχνότητα στις μεγαλύτερες ηλικίες.
Το μικροβίωμα του εντέρου και ο ρόλος του
Με τον όρο «μικροβίωμα του εντέρου» περιγράφεται το σύνολο των μικροοργανισμών που εποικούν το γαστρεντερικό σύστημα και κυρίως το παχύ έντερο (βακτήρια, ιοί, μύκητες). Πέραν του ρόλου του στην πέψη των τροφών, το μικροβίωμα του εντέρου έχει ρόλο και στην ρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος, το οποίο «εκπαιδεύει» έτσι ώστε να αναγνωρίζει παθογόνα ερεθίσματα χωρίς να υπεραντιδρά.
Υπάρχουν όλο και περισσότερες ενδείξεις ότι η διαταραχή της ισορροπίας του μικροβιακού αυτού πληθυσμού μπορεί να προκαλέσει αυξημένη διαπερατότητα του εντερικού φραγμού, επιτρέποντας την είσοδο στην κυκλοφορία πρωτεϊνών που “μιμούνται” θυρεοειδικά αντιγόνα. Σαν αποτέλεσμα, ενεργοποιείται το ανοσοποιητικό σύστημα και προσβάλλει εσφαλμένα τον θυρεοειδή αδένα (αυτοάνοση απόκριση).
ΜΑΘΕΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μας (https://www.gsakorafas.gr)
Διαβάστε τα άρθρα μας στο blog μας (https://gsakorafas.gr/blog/)
Ενημερωθείτε πρακτικά και υπεύθυνα στην ιστοσελίδα μας:
Για τις παθήσεις θυρεοειδούς
Για τις παθήσεις παραθυρεοειδών
Τι είναι ο χειρουργός θυρεοειδούς – παραθυρεοειδών?
Τι σημασία έχει η εμπειρία του χειρουργού στην αντιμετώπιση των παθήσεων θυρεοειδούς και παραθυρεοειδών?
ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙΤΕ
ΕΥΓΕΝΙΔΕΙΟ-Παπαδιαμαντοπούλου 20 (Ιλίσια)
ΙΑΤΡΙΚΟ ΨΥΧΙΚΟΥ – Άντερσεν 5 (Νέο Ψυχικό)
ΜΗΤΕΡΑ- Ερυθρού Σταυρού 5 (Μαρούσι)
ΤΗΛ. 2107487318 & 6977068223
email: georgesakorafas@yahoo.com
