Υπερθυρεοειδισμός και καρδιαγγειακό σύστημα
Ο υπερθυρεοειδισμός, που χαρακτηρίζεται από αυξημένη παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών (θυροξίνη Τ4 και τριιωδοθυρονίνη Τ3), μπορεί να συνοδεύεται από σημαντικές επιπτώσεις στο καρδιαγγειακό σύστημα. Οι θυρεοειδικές ορμόνες έχουν κεντρικό ρόλο στην ρύθμιση του κυτταρικού μεταβολισμού και η αυξημένη τους παραγωγή στον υπερθυρεοειδισμό «επιταχύνει» πολλές λειτουργίες του ανθρωπίνου σώματος, επηρεάζοντας κατά ανάλογο τρόπο την καρδιά και τα αγγεία.
Υπερθυρεοειδισμός και καρδιαγγειακό σύστημα
Μπορεί έτσι να παρατηρηθεί:
Ταχυκαρδία
Τα αυξημένα επίπεδα θυρεοειδικών ορμονών αυξάνουν την ευαισθησία και ενισχύουν την απάντηση της καρδιάς στο συμπαθητικό νευρικό σύστημα, προκαλώντας ταχυκαρδία (συχνά πάνω από 100 παλμοί ανά λεπτό). Η ταχυκαρδία έχει σαν αποτέλεσμα την επιβάρυνση της καρδιακής λειτουργίας. Ο ασθενής μπορεί να αισθάνεται ένα αίσθημα παλμών μεγάλης συχνότητας.
Κολπική μαρμαρυγή
Τα αυξημένα επίπεδα θυρεοειδικών ορμονών αυξάνουν την ευαισθησία της καρδιάς στα φυσιολογικά ηλεκτρικά ερεθίσματα που ρυθμίζουν την λειτουργία της, με αποτέλεσμα την εμφάνιση κολπικής μαρμαρυγής, ιδιαίτερα σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Η κολπική μαρμαρυγή είναι η συχνότερη αρρυθμία που μπορεί να παρατηρηθεί στον υπερθυρεοειδισμό. Έχει σαν αποτέλεσμα την μειωμένη απόδοση της καρδιάς σαν αντλία και μπορεί να προκαλέσει την δημιουργία θρόμβων στους κόλπους της καρδίας, ενώ – αν παραμείνει χωρίς θεραπευτική αντιμετώπιση – μπορεί να παρατηρηθεί και καρδιακή ανεπάρκεια.
Αυξημένη καρδιακή παροχή
Ο υπερθυρεοειδισμός αυξάνει τον κυτταρικό μεταβολισμό (λόγω της αυξημένης παραγωγής θυρεοειδικών ορμονών) και έχει σαν αποτέλεσμα τις αυξημένες ανάγκες των οργάνων του σώματος σε οξυγόνο και σε θρεπτικές ουσίες. Ο οργανισμός προσπαθεί να καλύψει τις αυξημένες αυτές ανάγκες με την ταχυκαρδία (ταχύτερη λειτουργία της καρδιάς) και με την αύξηση του όγκου παλμού (δηλαδή του όγκου αίματος που εξωθεί η καρδιά σε κάθε παλμό). Η προσπάθεια αυτή της καρδιάς να καλύψει τις αυξημένες ανάγκες των διαφόρων οργάνων του σώματος έχει σαν αποτέλεσμα την επιβάρυνση του έργου της, πράγμα που μπορεί να έχει μακροπρόθεσμες επιπτώσεις, όπως καρδιακή ανεπάρκεια.
Υπερτροφία αριστεράς κοιλίας και διαστολική δυσλειτουργία
Η παρατεινόμενη αύξηση της καρδιακής παροχής στον υπερθυρεοειδισμό (βλ. παραπάνω) μπορεί να προκαλέσει αύξηση του μεγέθους (υπερτροφία) της αριστερής κοιλίας. Σταδιακά, η υπερτροφία της αριστερής κοιλίας μπορεί να καταλήξει σε διαστολική δυσλειτουργία (μειωμένη ‘χαλάρωση’ του μυοκαρδίου στη φάση της διαστολής). Στη συνέχεια, μπορεί να εμφανιστεί καρδιακή ανεπάρκεια (παραδόξως με διατήρηση του κλάσματος εξώθησης) καθώς οι καρδιακοί μύες (μυοκάρδιο) καθίστανται σκληροί και άκαμπτοι (πράγμα που μειώνει την δυνατότητα της καρδιάς να ‘γεμίσει’ με αίμα στη φάση της διαστολής) ενώ αντίθετα διατηρείται η ικανότητα της καρδιάς να εξωθεί το αίμα στη φάση της συστολής.
Αυξημένη συστολική πίεση
Ο υπερθυρεοειδισμός μπορεί να οδηγήσει σε υπέρταση (αύξηση συστολικής αρτηριακής πίεσης) λόγω αύξησης της καρδιακής παροχής, περιφερικής αγγειοδιαστολής και αυξημένης απάντησης στις κατεχολαμίνες. Η υπέρταση εκθέτει τον ασθενή σε αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης περαιτέρω επιπλοκών, όπως αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, καρδιακή ανεπάρκεια, ισχαιμία μυοκαρδίου ή έμφραγμα.
Καρδιακή ανεπάρκεια
Μπορεί να εμφανιστεί λόγω του συνδυασμού της ταχυκαρδίας, της αυξημένης καρδιακής παροχής και της αυξημένης συστολικής αρτηριακής πίεσης. Όλα αυτά δημιουργούν μεγαλύτερο έργο και stress για την καρδιά, που μπορεί σταδιακά να χάσει την δυνατότητα αποτελεσματικής λειτουργίας και εξώθησης του αίματος. Εμφανίζεται έτσι καρδιακή ανεπάρκεια, κάτι που είναι περισσότερο πιθανό σε ασθενείς με υπερθυρεοειδισμός και προϋπάρχουσα καρδιοπάθεια.
Στεφανιαία νόσος
Ο υπερθυρεοειδισμός μπορεί να επιταχύνει την εμφάνιση αθηροσκλήρωσης (που χαρακτηρίζεται από την δημιουργία πλακών [αθηρώματος] στο τοίχωμα των στεφανιαίων αγγείων). Η ταχυκαρδία και η αυξημένη αρτηριακή πίεση μπορεί να αυξήσει το stress στα τοιχώματα των αρτηριών, διευκολύνοντας την ανάπτυξη των αθηρωματικών πλακών. Με τον τρόπο αυτό και σε συνδυασμό με το υπεραντιδραστικό καρδιαγγειακό σύστημα μπορεί να εμφανιστεί ισχαιμικό καρδιακό επεισόδιο (στηθάγχη ή ακόμη και έμφραγμα μυοκαρδίου).
Πνευμονική υπέρταση
Σε κάποιες περιπτώσεις, ο αρρύθμιστος υπερθυρεοειδισμός μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση των πιέσεων στα αγγεία των πνευμόνων (πνευμονική υπέρταση) λόγω των μεταβολών που έχουν περιγραφεί παραπάνω για την καρδιά και τον αγγειακό τόνο. Η πνευμονική υπέρταση μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη παροχή οξυγόνου στην καρδιά (και στα λοιπά όργανα του ανθρωπίνου σώματος), αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιακής ανεπάρκειας.
Θυρεοτοξική καρδιομυοπάθεια
Πρόκειται για μία σπάνια αλλά σοβαρή επιπλοκή του αρρύθμιστου επί μακρόν υπερθυρεοειδισμού. Χαρακτηρίζεται από βλάβη του μυοκαρδίου, μείωση της καρδιακής λειτουργίας και αύξηση του μεγέθους της καρδιάς (καρδιομεγαλία). Η καρδιακή ανεπάρκεια που εμφανίζεται στις περιπτώσεις αυτές μπορεί να είναι μόνιμη.
Ενημερωθείτε πρακτικά και υπεύθυνα στην ιστοσελίδα μας:
Για τις παθήσεις θυρεοειδούς
Για τις παθήσεις παραθυρεοειδών
Τι είναι ο χειρουργός θυρεοειδούς – παραθυρεοειδών?
Τι σημασία έχει η εμπειρία του χειρουργού στην αντιμετώπιση των παθήσεων θυρεοειδούς και παραθυρεοειδών?
ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙΤΕ
ΕΥΓΕΝΙΔΕΙΟ-Παπαδιαμαντοπούλου 20 (Ιλίσια)
ΙΑΤΡΙΚΟ ΨΥΧΙΚΟΥ – Άντερσεν 5 (Νέο Ψυχικό)
ΜΗΤΕΡΑ- Ερυθρού Σταυρού 5 (Μαρούσι)
ΤΗΛ. 2107487318 & 6977068223
email: georgesakorafas@yahoo.com
