Θυρεοειδεκτομή 4 και η απόφαση για χειρουργική επέμβαση – έχει λόγο ο ασθενής?

Θυρεοειδεκτομή 4 και η απόφαση για χειρουργική επέμβαση – έχει λόγο ο ασθενής?

Εισαγωγή

Είναι προφανές ότι μία χειρουργική επέμβαση αφορά πρωτίστως εκείνον/-η που πρόκειται να υποβληθεί στην επέμβαση αυτή. Η εμπλοκή του ίδιου του ασθενούς στην απόφαση αυτή είναι επομένως αυτονόητη. Πώς και με ποιες προϋποθέσεις μπορεί να γίνει αυτό? Τι ισχύει για τις επεμβάσεις θυρεοειδούς (θυρεοειδεκτομή)?

 

 

Ο ρόλος του ασθενούς και των οικείων του

• Η πρώτη και βασική προϋπόθεση είναι η λεπτομερής ενημέρωση του ασθενούς για τη φύση του προβλήματος και τις διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές, όπως επίσης και για τον βαθμό του επείγοντος. Η ενημέρωση αυτή θα πρέπει να είναι αντικειμενική και να βασίζεται στα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα. Η ενημέρωση θα πρέπει να γίνεται με τρόπο που να είναι κατανοητός από τον ασθενή.
• Η δεύτερη προϋπόθεση είναι η διάθεση του απαραίτητου χρόνου στον ασθενή για να εκφράσει τις απορίες και τους προβληματισμούς του. Στη συνέχεια – και αφού απαντηθούν όλες οι ερωτήσεις του – θα πρέπει να διατεθεί ο αναγκαίος χρόνος για να πάρει ο ασθενής τις αποφάσεις τους. Αυτονόητη είναι η υποστηρικτική στάση του γιατρού στη διαδικασία αυτή. Οι βεβιασμένες αποφάσεις, χωρίς να δίνεται ο απαραίτητος χρόνος στον ασθενή, δεν είναι επιτρεπτές.
• Αν ο ασθενής δεν είναι σε θέση – για οποιοδήποτε λόγο – να συμμετέχει στην διαδικασία λήψης θεραπευτικών αποφάσεων, τότε θα πρέπει να τηρούνται οι νόμιμες διαδικασίες με εμπλοκή στη διαδικασία αυτή των ανθρώπων που βρίσκονται κοντά του.
• Στη διαδικασία λήψης της απόφασης για χειρουργική επέμβαση κεντρικό ρόλο έχει φυσικά ο χειρουργός, τον οποίο βαρύνει τελικά η ευθύνη για την απόφαση αυτή.
• Σε ειδικές περιπτώσεις θα πρέπει να γίνεται εκτενής συζήτηση με γιατρούς άλλων ειδικοτήτων όταν αυτό επιβάλλεται από την ιδιαίτερη κατάσταση κάποιου ασθενούς. Για παράδειγμα, σε περίπτωση διάγνωσης καρκίνου θυρεοειδούς στην εγκυμοσύνη, θα πρέπει να γίνεται λεπτομερής συζήτηση με τον γυναικολόγο – μαιευτήρα της ασθενούς, προκειμένου να σχεδιαστεί το βέλτιστο θεραπευτικό πλάνο για την εγκυμονούσα ασθενή.
• Μεγάλη εντούτοις ευθύνη έχει και ο γιατρός (συνηθέστατα άλλης ειδικότητας) που παραπέμπει τον ασθενή στον χειρουργό. Είναι η παραπομπή προς όφελος του ασθενούς (ΚΑΙ ΜΟΝΟ)? Έχει ο γιατρός που παραπέμπει τον ασθενή κατά νου το ΩΦΕΛΕΕΙΝ Ή ΜΗ ΒΛΑΠΤΕΙΝ? Κατά την ενημέρωση του ασθενούς, παρουσιάζεται το πρόβλημά του ασθενούς στις πραγματικές του διαστάσεις ή δημιουργείται πιεστική ψυχολογία που δεν αφήνει εναλλακτικές επιλογές (όταν υπάρχουν)? Κάθε απόκλιση από τα επιστημονικά δεδομένα και την δεοντολογικά σωστή διαδικασία – για οποιοδήποτε λόγο  – είναι σε βάρος του ασθενούς, που μπορεί να υποβληθεί σε μία αχρείαστη χειρουργική επέμβαση και να εκτεθεί άνευ λόγου στην ταλαιπωρία, στην οικονομική επιβάρυνση και στην πιθανότητα εμφάνισης επιπλοκών χωρίς να υπάρχει ένδειξη.
• Αν – ως ασθενής ή συνοδός ασθενούς – αισθανθείτε οποιασδήποτε μορφής πίεση, συχνά υπό την μορφή του επείγοντος (όπως «έπρεπε να έχεις χειρουργηθεί χθες», «πρέπει να χειρουργηθείς οπωσδήποτε αύριο» κλπ.) ή λόγω «σοβαρότητας της κατάστασης» (εκφράσεις του τύπου «είσαι γεμάτος καρκίνο» κλπ.) αναζητείστε δεύτερη γνώμη, ειδικά αν η πίεση αυτή συνδυάζεται με κατευθυνόμενη παραπομπή.

 

Πρακτικές επισημάνσεις μεγάλης σημασίας

• Πριν την επέμβαση θα πρέπει να γίνει λεπτομερής διαγνωστικός έλεγχος. Η παραγγελία ακόμη και ακριβών εξετάσεων δεν έχει κανένα απολύτως  νόημα και συνοδεύεται από αδικαιολόγητες καθυστερήσεις στην αντιμετώπιση του ασθενούς και από οικονομική του επιβάρυνση. Ο χειρουργός που θα αναλάβει τον ασθενή πρέπει να γνωρίζει επακριβώς ποιες εξετάσεις χρειάζονται και γιατί.
• Η απόφαση για το είδος της επέμβασης θυρεοειδούς εξατομικεύεται στον κάθε ασθενή. Ο όρος «εξατομίκευση θεραπείας» σημαίνει ότι επιλέγεται εκείνο το είδος της χειρουργικής επέμβασης που είναι το πλέον κατάλληλο για τον ασθενή, με βάση τα ευρήματα του λεπτομερούς και αξιόπιστου προεγχειρητικού ελέγχου. Σε κάποιους ασθενείς μπορεί να είναι επαρκής η αφαίρεση του θυρεοειδούς (θυρεοειδεκτομή), σε κάποιους όμως άλλους ασθενείς μπορεί να χρειαστεί να αφαιρεθούν και οι λεμφαδένες του τραχήλου. Στη δεύτερη αυτή περίπτωση γίνεται ταυτόχρονα με την θυρεοειδεκτομή και ο λεγόμενος λεμφαδενικός καθαρισμός τραχήλου.
• Βασικές προϋποθέσεις για τη σωστή – από όλες τις απόψεις – αντιμετώπιση του ασθενούς είναι η τιμιότητα του χειρουργού (που θα πρέπει να είναι εξειδικευμένος χειρουργός θυρεοειδούς και να ασκεί την ιατρική χωρίς ιδιοτελή κίνητρα), η επιστημονική του επάρκεια και η κλινική του εμπειρία στην πράξη.

 

ΜΑΘΕΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μας (https://www.gsakorafas.gr)

Διαβάστε τα άρθρα μας στο blog μας (https://gsakorafas.gr/blog/)

 

Ενημερωθείτε πρακτικά και υπεύθυνα στην ιστοσελίδα μας:

Για τις παθήσεις θυρεοειδούς

Για τις παθήσεις παραθυρεοειδών

Τι είναι ο χειρουργός θυρεοειδούς?

Τι είναι ο χειρουργός παραθυρεοειδών?

Τι σημασία έχει η εμπειρία του χειρουργού στην αντιμετώπιση των παθήσεων θυρεοειδούς και παραθυρεοειδών?

 

ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙΤΕ

ΕΥΓΕΝΙΔΕΙΟ-Παπαδιαμαντοπούλου 20 (Ιλίσια)

ΙΑΤΡΙΚΟ ΨΥΧΙΚΟΥ – Άντερσεν 5 (Νέο Ψυχικό)

ΜΗΤΕΡΑ- Ερυθρού Σταυρού 5 (Μαρούσι)

ΤΗΛ. 2107487318 & 6977068223

email: georgesakorafas@yahoo.com

 

Θυρεοειδεκτομή 4 Θυρεοειδεκτομή 4 Θυρεοειδεκτομή 4 Θυρεοειδεκτομή 4 Θυρεοειδεκτομή 4 Θυρεοειδεκτομή 4 Θυρεοειδεκτομή 4 Θυρεοειδεκτομή 4 Θυρεοειδεκτομή 4 Θυρεοειδεκτομή 4