Λέμφωμα θυρεοειδούς – με αφορμή ασθενή μας
Η ασθενής ετών 57 προσήλθε για χειρουργική αντιμετώπιση όζων θυρεοειδούς.
Στο υπερηχογράφημα απεικονίσθηκαν όζοι στον δεξιό λοβό του θυρεοειδούς μεγίστης διαμέτρου 29.5 χιλ. (Ν1) και 11.5 χιλ. (Ν2), όπως επίσης και στον ισθμό μεγίστης διαμέτρου 12.5 χιλ., με παρόμοια ηχομορφολογία (συμπαγείς, έντονα υποηχογενείς, με ασαφή όρια, ελάχιστα αυξημένη ροή αίματος και μαλακή υφή στην ελαστογραφία).
Για λόγους σύγκρισης, αναφέρεται ότι οι διαστάσεις των δύο όζων του δεξιού λοβού σε προηγούμενο (προ 8μήνου) υπερηχογράφημα ήταν 14.6 χιλ. και 12.4 χιλ.. Μάλιστα σε υπερηχογράφημα προ 3.5 ετών δεν περιγράφονται σαφώς όζοι θυρεοειδούς.
Στην παρακέντηση με λεπτή βελόνη (FNA) του Ν1 όζου παρατηρήθηκαν ευρήματα ενδεικτικά χρόνιας λεμφοκυτταρικής θυρεοειδίτιδας (δ.δ. από λεμφοϋπερπλαστική βλάβη δηλαδή από λέμφωμα θυρεοειδούς). Στην FNA του Ν2 όζου παρατηρήθηκαν ευρήματα ενδεικτικά χρόνιας λεμφοκυτταρικής θυρεοειδίτιδας (Bethesda II).
Στην λεπτομερή χαρτογράφηση λεμφαδένων τραχήλου δεν παρατηρήθηκαν μακροσκοπικά ύποπτοι ή παθολογικοί λεμφαδένες σε όλα τα ανατομικά διαμερίσματα του τραχήλου (κεντρικό και πλάγια).
Αρνητική ήταν επίσης για παθολογικούς τραχηλικούς λεμφαδένες και πρόσφατη αξονική τομογραφία τραχήλου, ενώ σημειώνεται οριακή κατάδυση του δεξιού λοβού στο ανώτερο πρόσθιο μεσοθωράκιο.
Ασθενής ευθυρεοειδική.
Η ασθενής υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση μέσω εγκάρσιας τραχηλικής τομής υπό γενική αναισθησία. Κατά την επέμβαση επιβεβαιώνονται τα ευρήματα του προεγχειρητικού ελέγχου.
Αρχικά γίνεται ολική θυρεοειδεκτομή. Δεν παρατηρούνται μακροσκοπικά ύποπτοι ή παθολογικοί λεμφαδένες στο κεντρικό διαμέρισμα του τραχήλου, παρά ταύτα συναφαιρείται ο ινολιπώδης ιστός από το επίπεδο VI.
Σε όλη τη διάρκεια της επέμβασης οπτική αναγνώριση και προστασία των παλίνδρομων λαρυγγικών νεύρων άμφω.
Η επέμβαση εξελίχθηκε ομαλά.
Η γενική αναισθησία και η επέμβαση έγιναν καλά ανεκτές.
Η μετεγχειρητική πορεία ήταν ομαλή.
Εξήλθε της κλινικής την 1η μετεγχειρητική ημέρα σε καλή γενική κατάσταση.
Ιστολογική εξέταση
Ιστολογικά σε τομές από το θυρεοειδή αδένα και αντίστοιχα προς τους περιγραφόμενους όζους αναδεικνύονται έντονες αλλοιώσεις αυτοάνοσης θυρεοειδίτιδας τύπου Hashimoto με φαινόμενα εκτροπής σε οζώδες κυρίως λέμφωμα θυρεοειδούς από μικρά κύτταρα του βλαστικού κέντρου. Εκκρεμεί περαιτέρω διερεύνηση για την πλήρη ταυτοποίηση αυτού. Όλοι οι αφαιρεθέντες λεμφαδένες (6) χωρίς παθολογικά ευρήματα.
Σχόλιο -Λέμφωμα θυρεοειδούς
Η διάγνωση του λεμφώματος θυρεοειδούς ήταν μία πιθανότητα στην συγκεκριμένη ασθενή βάσει των ευρημάτων της κυτταρολογικής στην παρακέντηση με λεπτή βελόνη.
Εντούτοις, με την κυτταρολογική εξέταση δεν ήταν δυνατόν να τεθεί με αξιοπιστία η διάγνωση. Η παρουσία χρόνιας λεμφοκυτταρικής θυρεοειδίτιδας (θυρεοειδίτιδας Hashimoto) περιπλέκει αρκετά την διάγνωση και αυτό ισχύει όχι μόνο όσον αφορά την κυτταρολογική αλλά και όσον αφορά και την ιστολογική εξέταση. Και όπως είναι γνωστό, το λέμφωμα θυρεοειδούς παρατηρείται συχνότερα σε ασθενείς με χρόνια λεμφοκυτταρική θυρεοειδίτιδα (θυρεοειδίτιδα Hashimoto).
Μετά αναλυτική συζήτηση με την ασθενή για τις διαθέσιμες επιλογές όσον αφορά την περαιτέρω αντιμετώπισή της προτιμήθηκε η χειρουργική επέμβαση και η βιοψία του θυρεοειδούς μετά την πλήρη αφαίρεσή του. Η ασθενής επέλεξε την πλέον ριζική μέθοδο αντιμετώπισης αντί της βιοψίας με τέμνουσα βελόνη ή την ανοικτή βιοψία και την αντιμετώπιση με συνδυασμένη χημειο-/ακτινοθεραπεία.
Το λέμφωμα θυρεοειδούς είναι μία εξαιρετικά σπάνια πάθηση. Στην συγκεκριμένη ασθενή υποψία για την διάγνωση του λεμφώματος θυρεοειδούς δημιούργησε
(α) η κυτταρολογική του υλικού που ελήφθη με την FNA και
(β) η σχετικά ταχεία εξέλιξη της νόσου (αύξηση των διαστάσεων των όζων).
Αυτονόητη είναι η σημασία της εμπειρίας του κλινικού γιατρού που θα εμπλακεί στην αντιμετώπιση των ασθενών αυτών ώστε να είναι σε θέση αρχικά να υποψιαστούν την νόσο και να σχεδιάσουν στην συνέχεια το βέλτιστο πλάνο θεραπευτικής αντιμετώπισης.
Καθώς υπάρχουν διαθέσιμες κάποιες θεραπευτικές επιλογές, αυτές θα πρέπει να συζητιούνται με τον ασθενή λεπτομερώς. Ο ασθενής θα πρέπει να συμμετέχει στην λήψη των θεραπευτικών αποφάσεων που αφορούν το πρόβλημά του, μετά εντούτοις από λεπτομερή και αντικειμενική ενημέρωσή του. Δεν θα πρέπει ο ασθενής να κατευθύνεται στην από κοινού λήψη απόφασης με τον θεράποντα γιατρό του (υπάρχουν περιπτώσεις όπου μπορεί να ασκηθεί στον ασθενή ακόμη και ένα ιδιόρρυθμο bullying).
Αυτονόητη είναι η ανάγκη εμπειρίας από την πλευρά του χειρουργού, που θα πρέπει να είναι εξειδικευμένος χειρουργός θυρεοειδούς, ώστε να είναι σε θέση:
- Να ενημερώσει σωστά τον ασθενή
- Να σχεδιάσει σωστά τον προεγχειρητικό έλεγχο
- Να επιλέξει τη σωστή θεραπευτική αντιμετώπιση
- Να εκτελέσει σωστά και με ασφάλεια την χειρουργική επέμβαση (αν επιλεγεί η χειρουργική αντιμετώπιση)
ΜΑΘΕΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙΤΕ
ΕΥΓΕΝΙΔΕΙΟ-Παπαδιαμαντοπούλου 20 (Ιλίσια)
ΙΑΤΡΙΚΟ ΨΥΧΙΚΟΥ – Άντερσεν 5 (Νέο Ψυχικό)
ΜΗΤΕΡΑ– Ερυθρού Σταυρού 5 (Μαρούσι)
ΤΗΛ. 2107487318 & 6977068223
email: georgesakorafas@yahoo.com
[/vc_column_text][/vc_column]
