Ολική θυρεοειδεκτομή με κεντρικό προφυλακτικό λεμφαδενικό καθαρισμό σε ασθενή με βαριά κύφωση (αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα)
Ο ασθενής ετών 63 προσήλθε για χειρουργική αντιμετώπιση όζων θυρεοειδούς με συνοδό οριακή αύξηση των επιπέδων καλσιτονίνης ορού.
Στο υπερηχογράφημα απεικονίσθηκε διόγκωση του θυρεοειδούς αδένα με διάχυτη ανομοιογένεια της ηχοδομής. Παρατηρούνται δύο όζοι μεγίστης διαμέτρου 9 και 7 mm στο δεξιό λοβό, εκ των οποίων ο δεύτερος ταυτοποιήθηκε ως Bethesda II στην παρακέντηση με λεπτή βελόνη (FNA).
Δεν απεικονίσθηκαν παθολογικά διογκωμένοι τραχηλικοί λεμφαδένες.
Ασθενής ευθυρεοειδικός.
Υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση μέσω εγκάρσιας τραχηλικής τομής υπό γενική αναισθησία. Η διασωλήνωση της τραχείας έγινε με ιδιαίτερη δυσκολία λόγω της έντονης κύφωσης του ασθενούς (αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα).
Κατά την επέμβαση επιβεβαιώνονται τα ευρήματα του προεγχειρητικού ελέγχου. Έγινε ολική θυρεοειδεκτομή με προφυλακτικό κεντρικό λεμφαδενικό καθαρισμό.
Η επέμβαση εξελίχθηκε με σημαντικού βαθμού δυσκολία λόγω της έντονης κύφωσης του ασθενούς και της αδυναμίας υπερέκτασης του τραχήλου. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι η απόσταση της στερνικής εντομής από τον θυρεοειδή χόνδρο είναι μόλις 2 cm.
Στη διάρκεια της επέμβασης οπτική αναγνώριση και προστασία των παλίνδρομων λαρυγγικών νεύρων άμφω.
Η επέμβαση εξελίχθηκε ομαλά, με τις δυσκολίες εντούτοις που αναφέρθηκαν παραπάνω.
Η γενική αναισθησία και η επέμβαση έγιναν καλά ανεκτές.
Η μετεγχειρητική πορεία ήταν ομαλή.
Εξήλθε της κλινικής την 1η μετεγχειρητική ημέρα σε καλή γενική κατάσταση.
ΣΧΟΛΙΟ
Οι επεμβάσεις θυρεοειδούς – παραθυρεοειδών (ολική θυρεοειδεκτομή με ή χωρίς λεμφαδενικό καθαρισμό / παραθυρεοειδεκτομή) γίνονται τυπικά με τον ασθενή σε θέση υπερέκτασης της κεφαλής. Η θέση αυτή διευκολύνει τεχνικά την επέμβαση καθώς προσφέρει περισσότερο χώρο στο χειρουργικό πεδίο.
Η αδυναμία υπερέκτασης της κεφαλής για διάφορους λόγους, όπως εν προκειμένω λόγω αγκυλοποιητικής σπονδυλίτιδας στον ασθενή μας που παρουσιάσαμε παραπάνω, δημιουργεί αρκετά τεχνικά προβλήματα όσο εξελισσεται η ολική θυρεοειδεκτομή. Το χειρουργικό πεδίο μειώνεται δραματικά σε έκταση. Στον ασθενή μας η απόσταση της στερνικής εντομής (ανώτερου άκρου του στέρνου) από τον θυρεοειδή χόνδρο ήταν μόλις 2 cm, αφήνοντας ελάχιστο χώρο για τους χειρουργικούς χειρισμούς.
Το πρόβλημα είναι ακόμη μεγαλύτερο όταν και η θυρεοειδεκτομή είναι εργώδης (όπως για παράδειγμα σε τοξική βρογχοκήλη ή σε ευμεγέθη καταδυόμενη βρογχοκήλη) ή όταν χρειάζεται ταυτόχρονος λεμφαδενικός καθαρισμός τραχήλου σε ασθενείς με καρκίνο θυρεοειδούς.
Παράλληλα, υπάρχουν σημαντικές δυσκολίες στη διασωλήνωση της τραχείας από τον αναισθησιολόγο. Οι δυσκολίες αυτές είναι αναμενόμενες και έτσι ο αναισθησιολόγος θα πρέπει να είναι προετοιμασμένος για μία δύσκολη διασωλήνωση. Είναι πιθανόν να χρειαστεί για το σκοπό αυτό ειδικό εξοπλισμό, όπως το video-λαρυγγοσκόπιο ή το ινοοπτικό βρογχοσκόπιο.
Για το λόγο αυτό οι επεμβάσεις θυρεοειδούς – παραθυρεοειδών σε ασθενείς με έντονη κύφωση και αδυναμία υπερέκτασης της κεφαλής / αυχένα θα πρέπει να εκτελούνται από χειρουργό εμπειρία στις χειρουργικές παθήσεις θυρεοειδούς και παθήσεις παραθυρεοειδών, κατά προτίμηση δε από εξειδικευμένο χειρουργό θυρεοειδούς – παραθυρεοειδών.
