Skip to main content
search

Σύνδρομο πεινασμένου οστού (hungry bone syndrome) μετά από παραθυρεοειδεκτομή

 

Τι είναι το σύνδρομο πεινασμένου οστού?

Πρόκειται για μία κλινικά σημαντική μεταβολική εκδήλωση μετά από επεμβάσεις αφαίρεσης παραθυρεοειδούς ή παραθυρεοειδών (παραθυρεοειδεκτομή), που χαρακτηρίζεται από σημαντική και παρατεινόμενη υποασβεστιαιμία που απαιτεί χορήγηση αυξημένων δόσεων ασβεστίου για την αντιμετώπισή της.

 

Σύνδρομο πεινασμένου οστού (hungry bone syndrome) μετά από παραθυρεοειδεκτομή

Σύνδρομο πεινασμένου οστού (hungry bone syndrome) μετά από παραθυρεοειδεκτομή

 

Που οφείλεται?

Στον υπερπαραθυρεοειδισμό παρατηρείται αυξημένη έκκριση παραθορμόνης από τον παθολογικό παραθυρεοειδικό ιστό (αδένωμα παραθυρεοειδούς ή υπερπλασία παραθυρεοειδών). Η αυξημένη αυτή έκκριση παραθορμόνης έχει σαν αποτέλεσμα την αυξημένη δραστηριότητα των οστεοκλαστών στα οστά, με αποτέλεσμα την αποδέσμευση (απομάκρυνση ) ασβεστίου από τα οστά. Εμφανίζεται έτσι οστεοπενία και σε βαρύτερες περιπτώσεις οστεοπώρωση ή και ινώδης κυστική οστείτιδα.

Μετά την επιτυχή αντιμετώπιση του υπερπαραθυρεοειδισμού παρατηρείται σημαντικη πτώση των επιπέδων παραθορμόνης οστού. Ακόμη και αν έχει αφαιρεθεί μόνο ένας παραθυρεοειδής, οι υπόλοιποι είναι σε καταστολή και για να αρχίσουν να λειτουργούν κανονικά χρειάζεται να περάσει ένα χρονικό διάστημα.

Στο διάστημα αυτό, με τα χαμηλά ή πολύ χαμηλά επίπεδα παραθορμόνης, σταματά η δράση των οστεοκλαστών και αρχίζει η δραστηριότητα των οστεοβλαστών, που προσπαθούν να αποκαταστήσουν τις οστικές βλάβες που έχουν προκληθεί όλο αυτό το διάστημα που υπήρχε ο υπερπαραθυρεοειδισμός. Τα οστά – που έχουν χάσει μεγάλες ποσότητες ασβεστίου λόγω του υπερπαραθυρεοειδισμού (βλ. παραπάνω) – «διψούν» για ασβέστιο και απορροφούν μεγάλες ποσότητες ασβεστίου από το αίμα. Παρατηρείται έτσι – με την δράση των οστεοβλαστών – εντατική επανασβεστοποίηση των οστών.

Σαν αποτέλεσμα των παραπάνω μεταβολών, παρατηρείται σημαντική και επίμονη υποασβεστιαιμία που μπορεί να διαρκέσει για μεγάλο χρονικό διάστημα, ενίοτε μερικών εβδομάδων ή ακόμη και λίγων μηνών.

Σημειώνεται ότι τα οστά, στην φάση αυτή της αποκατάστασης των οστικών βλαβών, απορροφούν – εκτός από το ασβέστιο – και μεγάλες ποσότητες μαγνησίου και φωσφόρου από το αίμα.

 

Διάγνωση

Η διάγνωση τίθεται εύκολα από τα πολύ χαρακτηριστικά συμπτώματα της υποασβεστιαιμίας. Αναφέρονται ενδεικτικά:

  • Μουδιάσματα γύρω από το στόμα και στις άκρες των δακτύλων
  • Παραισθησίες
  • Μυικοί σπασμοί
  • Τετανία (χαρακτηριστική η «χείρα μαιευτήρα»)
  • Αίσθημα έντονης κόπωσης και αδυναμίας
  • Καρδιακές αρρυθμίες και ηλεκτροκαρδιογραφικές αλλοιώσεις (σε βαρύτερες ή παραμελημμένες περιπτώσεις)
  • Χαρακτηριστικά είναι και δύο χαρακτηριστικά κλινικά σημεία:

To σημειο Chvostek – μυικός σπασμός στο πρόσωπο (συνήθως γύρω από το στόμα ή το μάτι) με την ελαφρά πλήξη με το δάκτυλο μπροστά από το αυτί, στο σημείο όπου περνά το προσωπικό νεύρο

Το σημείο Trousseau – Τοποθετείται η περιχειρίδα του πιεσομέτρου στον βραχίονα και φουσκώνει 20 mm Hg πάνω από την συστολική πίεση. Παραμένει φουσκωμένη για 3 λεπτά. Το σημείο Trousseau είναι θετικό όταν παρατηρείται σπασμωδική κάμψη του καρπού και των μετακαρποφαλαγγικών αρθρώσεων με έκταση των δακτύλων και σύσπαση του αντίχειρα προς την παλάμη («χείρα μαιευτήρα»).

 

Πότε μπορεί να παρατηρηθεί το σύνδρομο του πεινασμένου οστού?

Υπάρχουν κάποιες «παράμετροι κινδύνου» που συνδυάονται με αυξημένη πιθανότητα εμφανίσης του συνδρόμου του πεινασμένου οστού, όπως ενδεικτικά:

  • Η πολύ αυξημένη τιμή παραθορμόνης πριν την επέμβαση (> 1000 pg/ml)
  • Η βαριά προεγειρητική υπερασβεστιαιμία
  • Η παρουσία λίαν ευμεγέθων υπερπλαστικών παραθυρεοειδών (μεγάλη ‘μάζα’ παθολογικού παραθυρεοειδικού ιστού)
  • Η παρουσία σοβαρών οστικών αλλοιώσεων (π.χ. ινώδης κυστική οστείτιδα)
  • Υψηλές τιμές αλκαλικής φωσφατάσης (δείκτης βαριάς οστικής βλάβης λόγω του υπερπαραθυρεοειδισμού, βλ. παραπάνω).
  • Χρόνια νεφρική ανεπάρκεια (ιδιαίτερα σε αιμοκαθαρόμενους ασθενείς). Στους ασθενείς αυτούς η πιθανότητα εμφάνισης του συνδρόμου μετά παραθυρεοειδεκτομή κυμαίνεται από 40 έως 50 % (κατ’ άλλους μέχρι και 80 %, ανάλογα με τα κριτήρια που χρησιμοποιούνται για τον ορισμό του συνδρόμου).

 

Θεραπεία

  • Χορήγηση ασβεστίου σε αυξημένες δόσεις (από το στόμα ή και ενδοφλέβια)
  • Χορήγηση βιταμίνης D (σε ενεργό μορφή) για την διέγερση της εντερικής απορρόφησης ασβεστίου
  • Χορήγηση μαγνησίου ή και φωσφόρου

Η διάρκεια της θεραπείας καθορίζεται με βάση την απάντηση σε αυτήν και σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να παραταθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα (εβδομάδες ή και λίγους μήνες).

 

ΜΑΘΕΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μας (https://www.gsakorafas.gr)

Διαβάστε τα άρθρα μας στο blog μας (https://gsakorafas.gr/blog/)

 

Ενημερωθείτε πρακτικά και υπεύθυνα στην ιστοσελίδα μας:

Για τις παθήσεις θυρεοειδούς

Για τις παθήσεις παραθυρεοειδών

Τι είναι ο χειρουργός θυρεοειδούς – παραθυρεοειδών?

Τι σημασία έχει η εμπειρία του χειρουργού στην αντιμετώπιση των παθήσεων θυρεοειδούς και παραθυρεοειδών?

 

ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙΤΕ

ΕΥΓΕΝΙΔΕΙΟ-Παπαδιαμαντοπούλου 20 (Ιλίσια)

ΙΑΤΡΙΚΟ ΨΥΧΙΚΟΥ – Άντερσεν 5 (Νέο Ψυχικό)

ΜΗΤΕΡΑ- Ερυθρού Σταυρού 5 (Μαρούσι)

ΤΗΛ. 2107487318 & 6977068223

email: georgesakorafas@yahoo.com

 

σύνδρομο πεινασμένου οστού  σύνδρομο πεινασμένου οστού  σύνδρομο πεινασμένου οστού  σύνδρομο πεινασμένου οστού

σύνδρομο πεινασμένου οστού  σύνδρομο πεινασμένου οστού  σύνδρομο πεινασμένου οστού  σύνδρομο πεινασμένου οστού

σύνδρομο πεινασμένου οστού  σύνδρομο πεινασμένου οστού  σύνδρομο πεινασμένου οστού  σύνδρομο πεινασμένου οστού

σύνδρομο πεινασμένου οστού  σύνδρομο πεινασμένου οστού

 

 

 

 

Αριθμοί Επεμβάσεων έως 30/6/2025

4181

Θυρεοειδεκτομές

959

Λεμφαδενικοί Καθαρισμοί

588

Παραθυρεοειδεκτομές
S
I
W
I
#
#
#
#