Πίνακας Περιεχομένων

Καρκίνος θυρεοειδούς και εγκυμοσύνη – δύο διαφορετικές θεραπευτικές τακτικές σε δύο εγκύους με καρκίνο θυρεοειδούς και λεμφαδενικές μεταστάσεις

Καρκίνος θυρεοειδούς και εγκυμοσύνη – Ο καρκίνος θυρεοειδούς είναι η συχνότερη μορφή καρκίνου των ενδοκρινών αδένων. Η συχνότητά του βαίνει αυξανόμενη σταθερά τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, για διάφορους λόγους. Παρατηρείται σε όλο το φάσμα ηλικιών. Συχνά παρατηρείται σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας. Για το λόγο αυτό είναι δυνατόν η διάγνωσή του να τεθεί και σε γυναίκες στη φάση της εγκυμοσύνης.

Παρουσιάζονται δύο γυναίκες με καρκίνο θυρεοειδούς και λεμφαδενικές μεταστάσεις. Ο χρονικός σχεδιασμός της επέμβασης διαφέρει στις δύο αυτές περιπτώσεις, όπως παρουσιάζεται στη συνέχεια.

Καρκίνος θυρεοειδούς και εγκυμοσύνη – Ασθενής Α

Η ασθενής Α, ετών 32, προσήλθε για χειρουργική αντιμετώπιση θηλώδους καρκίνου θυρεοειδούς. Η διάγνωση τέθηκε στην διάρκεια της κύησης (δεύτερο τρίμηνο).
Στο υπερηχογράφημα απεικονίσθηκε στον άνω πόλο του δεξιού λοβού του θυρεοειδούς όζος με διαστάσεις 19 x 10 x 14 mm και ύποπτους ηχομορφολογικούς χαρακτήρες (ασαφή όρια, μικροαποτιτανώσεις). Ο όζος ταυτοποιήθηκε ως Bethesda VI στην παρακέντηση με λεπτή βελόνη (FNA). Η ηχοδομή του λοιπού θυρεοειδικού παρεγχύματος είναι ομοιογενής.

Στην υπερηχογραφική χαρτογράφηση λεμφαδένων τραχήλου και παρά τον κάτω πόλο του δεξιού λοβού απεικονίζονται λίγοι λεμφαδένες με ομοιογενή υφή, με διαστάσεις του μεγαλύτερου 7 x 4 mm. Στο ανώτερο τριτημόριο της δεξιάς παρασφαγιτιδικής αλύσου, στο ύψος του καρωτιδικού διχασμού, μπροστά και επί τα εντός της καρωτίδας, απεικονίζεται παθολογικός λεμφαδένας (περιοχές κυστικής εκφύλισης με αποτιτανώσεις), με διαστάσεις 14 x 7 mm.

H ασθενής διανύει το δεύτερο τρίμηνο της εγκυμοσύνης. Με βάση τον παραπάνω διαγνωστικό έλεγχο έγινε αναλυτική συζήτηση και ενημέρωση της ασθενούς και του άμεσου οικογενειακού της περιβάλλοντος για τις διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές. Καθώς η ασθενής διανύει το δεύτερο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, προτάθηκε η εκτέλεση της επέμβασης είτε στο 2ο τρίμηνο της κύησης είτε μετά τον τοκετό. Σημειώνεται ότι η κύηση ήταν σε εξέλιξη χωρίς επιπλοκές.

Μετά την λεπτομερή αυτή ενημέρωση της ασθενούς και συζήτηση αυτής με τον γυναικολόγο-μαιευτήρα της, επελέγη τελικά η επέμβαση στο δεύτερο τρίμηνο της εγκυμοσύνης.

Ακριβώς πριν την επέμβαση έγινε έλεγχος με υπερηχογράφημα και διαπιστώθηκε η καλή κατάσταση του κυήματος.

Ακολούθησε η επέμβαση μέσω εγκάρσιας τραχηλικής τομής η οποία επεκτείνεται προς τα πάνω δεξιά, κατά μήκος του προσθίου χείλους του δεξιού στερνοκλειδομαστοειδούς μυός. Η ασθενής υποβλήθηκε σε ολική θυρεοειδεκτομή με λεμφαδενικό καθαρισμό τραχήλου (κεντρικό και πλάγιο δεξιά).

Σε όλη τη διάρκεια της επέμβασης οπτική αναγνώριση και προστασία των παλίνδρομων λαρυγγικών νεύρων.

Η επέμβαση εξελίχθηκε ομαλά και έγινε καλά ανεκτή. Η ανάνηψη εξελίχθηκε χωρίς πρόβλημα.

Μετά το τέλος της επέμβασης έγινε υπερηχογραφικός έλεγχος και επιβεβαιώθηκε η καλή κατάσταση του κυήματος.

Η μετεγχειρητική πορεία της ασθενούς ήταν ομαλή.

Εξήλθε της κλινικής την 1η μετεγχειρητική ημέρα, σε καλή γενική κατάσταση.

Ιστολογική εξέταση: Θηλώδες καρκίνωμα δεξιού λοβού θυρεοειδούς μεγαλύτερης διαμέτρου 1,8εκ. με διάσπαση της κάψας. Μετάσταση σε τέσσερις (4/26) από τους συνολικά 26 αφαιρεθέντες λεμφαδένες

Καρκίνος θυρεοειδούς και εγκυμοσύνη – Ασθενής Β

Η ασθενής ετών 35 προσήλθε για χειρουργική αντιμετώπιση θηλώδους καρκίνου θυρεοειδούς.

Η διάγνωση τέθηκε στο δεύτερο τρίμηνο της κύησης με υπερηχογράφημα στο οποίο απεικονίσθηκε όζος θυρεοειδούς μεγίστης διαμέτρου 7.4 mm με ύποπτους ηχομορφολογικούς χαρακτήρες (υποηχογένεια, αποτιτανώσεις, υψηλός δείκτης ελαστικότητας) στον κάτω πόλο του δεξιού λοβού.

Η παρακέντηση με λεπτή βελόνη (FNA) του εν λόγω όζου έδειξε κυτταρολογικά ευρήματα συμβατά με θηλώδες καρκίνωμα θυρεοειδούς. Στον ίδιο λοβό απεικονίζεται υποηχογενής όζος μεγίστης διαμέτρου 7.9 mm με περιφερική αγγείωση. Δεν απεικονίζονται αλλοιώσεις στον αριστερό λοβό.

Η χαρτογράφηση λεμφαδένων σε εξειδικευμένο εργαστήριο υπερήχων ανέδειξε την παρουσία ολιγάριθμων παθολογικών λεμφαδένων στο κεντρικό διαμέρισμα δεξιά (διαμέτρου έως 11,3 mm). Η ασθενής ήταν ευθυρεοειδική.

Συζητήθηκαν αναλυτικά με την ασθενή οι διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές. Λόγω επιπλοκών της κύησης και σε συνεννόηση με τον θεράποντα μαιευτήρα-γυναικολόγο επιλέχθηκε να γίνει η επέμβαση μετά την ολοκλήρωση της κύησης.

Μετά τον τοκετό (που εξελίχθηκε ομαλά) η ασθενής υποβλήθηκε σε νέο υπερηχογραφικό έλεγχο με χαρτογράφηση λεφμαδένων τραχήλου, ο οποίος ήταν χωρίς διαφοροποίηση όσον αφορά τα ευρήματα σε σχέση με τον προηγούμενο.

Η ασθενής υποβλήθηκε σε ολική θυρεοειδεκτομή με ταυτόχρονο κεντρικό λεμφαδενικό καθαρισμό.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της επέμβασης αναγνώριση και προστασία των παλίνδρομων λαρυγγικών νεύρων (οπτικά και με νευροδιεγέρτη [ΙΟΝΜ]).

Η επέμβαση εξελίχθηκε ομαλά. Η ασθενής ανέχθηκε καλά την επέμβαση και ανένηψε ομαλά.

Η μετεγχειρητική της πορεία ήταν ομαλή. Εξήλθε της κλινικής την 1η μετεγχειρητική ημέρα σε καλή γενική κατάσταση.

Ιστολογική εξέταση: Δύο εστίες μικροσκοπικού θηλώδους καρκίνου θυρεοειδούς, μία στο δεξιό λοβό (7 mm) και μία στον αριστερό λοβό (1 mm), με μεταστάσεις σε 5 από τους συνολικά 7 αφαιρεθέντες λεμφαδένες.

Και οι δύο ασθενείς παραπέμφθηκαν για επικουρική θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο (μετά τον τοκετό).

Καρκίνος θυρεοειδούς και εγκυμοσύνη – ΣΧΟΛΙΟ

Καρκίνος θυρεοειδούς και εγκυμοσύνη-ένα πρόβλημα που αναστατώνει την έγκυο γυναίκα και το οικογενειακό της περιβάλλον. Το πρόβλημα εντούτοις αυτό μπορεί να λυθεί με ριζικό (θεραπευτικό) τρόπο και με ασφάλεια, χωρίς να υπάρχει κίνδυνος ούτε για την μητέρα ούτε για το κύημα (έμβρυο).

Η αντιμετώπιση των ασθενών αυτών θα πρέπει να γίνεται από εξειδικευμένη ομάδα γιατρών, στην οποία κεντρικό ρόλο παίζει ο χειρουργός, που θα πρέπει να διαθέτει την απαιτούμενη εμπειρία και εξειδίκευση στη χειρουργική των ενδοκρινών αδένων (εξειδικευμένος χειρουργός θυρεοειδούς).

Οι διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές θα πρέπει να συζητούνται διεξοδικά με την εγκυμονούσα ασθενή και το στενό οικογενειακό της περιβάλλον. Η εξέλιξη της κύησης (π.χ. παρουσία επιπλοκών) είναι μία σημαντική παράμετρος που θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη, σε στενή συνεννόηση με τον μαιευτήρα-γυναικολόγο της ασθενούς. Οι επιθυμίες της ασθενούς – μετά την λεπτομερή της ενημέρωση – θα πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη στην επιλογή του θεραπευτικού σχεδιασμού.

Καρκίνος θυρεοειδούς και εγκυμοσύνη