Καρκίνος θυρεοειδούς και ακτινοθεραπεία (εξωτερική) – έχει θέση?
Εισαγωγή
Συνήθως, στην αντιμετώπιση του διαφοροποιημένου καρκίνου θυρεοειδούς (θηλώδους και θυλακιώδους) χορηγείται μετά την χειρουργική αντιμετώπιση (θυρεοειδεκτομή με ή χωρίς λεμφαδενικό καθαρισμό τραχήλου) σαν επικουρική (adjuvant) θεραπεία ραδιενεργό ιώδιο (βάσει συγκεκριμένων ενδείξεων).
Καρκίνος θυρεοειδούς και ακτινοβολία- πότε μπορεί να χρειαστεί?
Αν και ο διαφοροποιημένος καρκίνος θυρεοειδούς (ΚΘ) θεωρείται γενικά ακτινοάντοχος, υπάρχουν πρόσφατα δεδομένα στη βιβλιογραφία που υποδηλώνουν ότι η εφαρμογή εξωτερικής ακτινοθεραπείας (EBRT, External Beam Radiation Therapy) θα μπορούσε να είναι χρήσιμη επίσης ως επικουρική θεραπεία σε επιλεγμένες περιπτώσεις, όπως:
I. Πτωχά διαφοροποιημένος ΚΘ (θηλώδης, θυλακιώδης, από κύτταρα Hürthle)
II. Εξωθυρεοειδική επέκταση
III. Όγκοι που δεν καθηλώνουν ραδιενεργό ιώδιο
ΙV. Μακροσκοπική ή μικροσκοπική υπολειμματική νόσος (για παράδειγμα σε ασθενείς με τοπικά προχωρημένο καρκίνο θυρεοειδούς)
V. Ανεγχείρητος ΚΘ
VI. Σαν επικουρική θεραπεία μετά από χειρουργική επέμβαση για υποτροπή καρκίνου θυρεοειδούς (ιδιαίτερα στον πτωχά διαφοροποιημένο καρκίνο θυρεοειδούς)
VII. Για την ανακούφιση από τον πόνο σε ασθενείς με οστικές μεταστάσεις από καρκίνο θυρεοειδούς
Με βάση τα σύγχρονα βιβλιογραφικά δεδομένα, η εξωτερική ακτινοθεραεπεία μπορεί να βελτιώσει σημαντικά το ποσοστό τοπικού ελέγχου της νόσου μειώνοντας δραστικά το ποσοστό τοπικής υποτροπής.
