Υποθυρεοειδισμός

Στόχος της θεραπείας με λεβοθυροξίνη είναι η υποκατάσταση της ελλειμματικής λειτουργίας του θυρεοειδούς. Για το λόγο αυτό, η εν λόγω θεραπεία είναι γνωστή και σας θεραπεία υποκατάστασης.
Μετά την αρχική χορήγηση λεβοθυροξίνης ακολουθεί εργαστηριακός έλεγχος (μέτρηση θυρεοειδικών ορμονών στο αίμα) περίπου 6 – 8 εβδομάδες μετά. Με βάση τις τιμές αυτές κρίνεται αν η δόση που χορηγείται είναι επαρκής ή όχι. Είναι πιθανόν να χρειαστεί τροποποίηση της αρχικής δόσης προκειμένου τα επίπεδα των θυρεοειδικών ορμονών στο αίμα να είναι μέσα στα φυσιολογικά όρια. Μετά την τροποποίηση της δόσης, γίνεται εκ νέου έλεγχος των επιπέδων θυρεοειδικών ορμονών στο αίμα. Αν είναι μέσα στα φυσιολογικά επίπεδα, αυτό σημαίνει ότι η δόση της λεβοθυροξίνης είναι η ενδεδειγμένη.
Ο νέος έλεγχος των θυρεοειδικών ορμονών στο αίμα ακολουθεί μετά από 6 μήνες και αν και πάλι είναι μέσα στα φυσιολογικά επίπεδα ο έλεγχος επαναλαμβάνεται στη συνέχεια ανά έτος.
Η χειρουργική επέμβαση δεν έχει θέση στην αντιμετώπιση του υποθυρεοειδισμού. Μπορεί εντούτοις να απαιτηθεί αν συνυπάρχουν και άλλες παθολογικές βλάβες από τον θυρεοειδή (π.χ. καρκίνος θυρεοειδούς).

Η διάγνωση του υποθυρεοειδισμού γίνεται με βάση τις τιμές των θυρεοειδικών ορμονών στο αίμα (TSH, T3 και T4). Η διάγνωση του υποθυρεοειδισμού δεν μπορεί συνήθως να τεθεί μόνο με βάση την κλινική εικόνα του ασθενούς γιατί οι κλινικές εκδηλώσεις ποικίλουν, μπορεί να είναι ήπιες (και επομένως εύκολα να διαφύγουν της προσοχής) και συχνά είναι μη ειδικές. Για παράδειγμα, η εύκολη κόπωση, οι μυαλγίες και οι αρθραλγίες μπορεί να οφείλονται σε έντονη σωματική καταπόνηση λόγω του επαγγέλματος του ασθενούς. Επομένως η διάγνωση πάντα τεκμηριώνεται με μέτρηση των θυρεοειδικών ορμονών στο αίμα (της TSH, T3 και της θυροξίνης T4)
Ιδιαίτερα χρήσιμος είναι και ο απεικονιστικός έλεγχος του θυρεοειδούς (με υπερηχογράφημα), προκειμένου να ελεγχθεί η υφή του θυρεοειδικού ιστού (παρεγχύματος).

Υπάρχει και ο υποκλινικός υποθυρεοειδισμός, όπου οι ενδείξεις της θυροξίνης είναι εντός φυσιολογικών ορίων, ενώ η TSH (tsh είναι η ορμόνη με την οποία η υπόφυση του εγκεφάλου ρυθμίζει την λειτουργία του θυρεοειδή αδένα) είναι αυξημένη.

Για την αξιολόγηση της αιτιολογίας του υποθυρεοειδισμού θα απαιτηθούν και κάποιες επιπλέον εξετάσεις. Για παράδειγμα, η παρουσία αντιθυρεοειδικών αντισωμάτων στο αίμα σε αυξημένη συγκέντρωση είναι ένα εύρημα που παρατηρείται συχνά στη θυρεοειδίτιδα Hashimoto, που αποτελεί αρκετά συνηθισμένη αιτιολογία υποθυρεοειδισμού.
Η αντιμετώπιση του υποθυρεοειδισμού συνίσταται στη χορήγηση λεβοθυροξίνης από το στόμα. Η λεβοθυροξίνη είναι ένα σκεύασμα που μοιάζει αρκετά με την ορμόνη που παράγει ο θυρεοειδής αδένας.  Χορηγείται υπό τη μορφή δισκίου συνήθως το πρωί μισή ώρα πριν το πρωινό.

• Θυρεοειδίτιδα (συνηθέστερα θυρεοειδίτιδα Hashimoto)
• Συγγενή αίτια (συγγενής υποθυρεοειδισμός)
• Ακτινοβολία του θυρεοειδούς (ραδιενεργό ιώδιο)
• Χειρουργική αφαίρεση μέρους ή όλου του θυρεοειδούς (θυρεοειδεκτομή)
• Λήψη φαρμάκων (π.χ. κάποια καρδιολογικά, ψυχιατρικά ή ογκολογικά φάρμακα)