Πίνακας Περιεχομένων

Υπερθυρεοειδισμός και εφηβεία – ένας δύσκολος (‘εκρηκτικός’) συνδυασμός (με αφορμή ασθενή μας)

Η ασθενής ετών 14 προσήλθε για χειρουργική αντιμετώπιση υπερθυρεοειδισμού (τοξικής οζώδους βρογχοκήλης). Το οικογενειακό της περιβάλλον περιγράφει ιδιαίτερα – πέραν των λοιπών συνήθων εκδηλώσεων του υπερθυρεοειδισμού – και χαρακτηριστικές εκρήξεις θυμού με έντονες διαταραχές της ψυχικής διάθεσης της μικρής ασθενούς.

Στο υπερηχογράφημα απεικονίσθηκε αύξηση των διαστάσεων του θυρεοειδούς, με ήπια κατάδυση των κάτω πόλων των δύο λοβών και περισσότερο του αριστερού λοβού. Παρατηρούνται διάσπαρτα οζίδια διαμέτρου λίγων mm σε αμφότερους τους λοβούς, ενώ από τον ισθμό εξορμάται ευμεγέθης όζος μεγίστης διαμέτρου 31 mm που καταδύεται σε κάποιο βαθμό οπισθοστερνικά. Οι όζοι του θυρεοειδούς που περιγράφηκαν έχουν καλοήθεις ηχομορφολογικούς χαρακτήρες.

Δεν απεικονίσθηκαν παθολογικοί λεμφαδένες σε όλα τα ανατομικά διαμερίσματα του τραχήλου.

Η ασθενής είναι υπό αγωγή με ADT (Thyrostat).

Υποβλήθηκε σε ολική θυρεοειδεκτομή μέσω εγκάρσιας τραχηλικής τομής υπό γενική αναισθησία. Κατά την επέμβαση επιβεβαιώνονται τα ευρήματα του προεγχειρητικού ελέγχου. Ο θυρεοειδής αδένας παρουσιάζει σημαντική αύξηση των διαστάσεών του και κυρίως του αριστερού λοβού, με οριακή κατάδυση των κάτω πόλων, ιδίως αριστερά. Ο όζος του ισθμού καταδύεται μερικά πίσω από το στέρνο. Δεν παρατηρήθηκαν μακροσκοπικά ύποπτοι ή παθολογικοί λεμφαδένες στο κεντρικό διαμέρισμα του τραχήλου.

Σε όλη τη διάρκεια της επέμβασης αναγνώριση (οπτική και με νευροδιεγέρτη) και προστασία των παλίνδρομων λαρυγγικών νεύρων άμφω, όπως επίσης και των παραθυρεοειδών αδένων (δεξιά άνω, αριστερά άνω και κάτω).

Η επέμβαση εξελίχθηκε ομαλά, με ιδιαίτερη εντούτοις δυσκολία λόγω του αυξημένου μεγέθους του αδένα, της αυξημένης του αιμάτωσης και της παρουσίας λίαν ευμεγέθων αγγειακών κλάδων (αναμενόμενα ευρήματα λόγω της διάγνωσης [ευμεγέθης τοξική βρογχοκήλη]).

Η γενική αναισθησία και η επέμβαση έγιναν καλά ανεκτές.

Η μετεγχειρητική πορεία ήταν ομαλή.

Εξήλθε της κλινικής την 1η μετεγχειρητική ημέρα σε καλή γενική κατάσταση.

Υπερθυρεοειδισμός και εφηβεία – ΣΧΟΛΙΟ

Η εφηβεία μπορεί να είναι μία από τις πιο δύσκολες περιόδους της ζωής ενός ανθρώπου. Και αυτό γιατί ο άνθρωπος – σε αυτή τη φάση της ζωής του – κατακλύζεται από πλήθος ποικίλων, συχνά αντιφατικών και έντονων συναισθημάτων. Ο έφηβος συχνά καλείται να δώσει έναν εσωτερικό αγώνα, έχοντας να αντιμετωπίσει συναισθήματα, που συχνά ούτε ο ίδιος δεν μπορεί να αναγνωρίσει, να αξιολογήσει και να διαχειριστεί. Τέτοια συναισθήματα που χαρακτηρίζουν την εφηβική ζωή είναι μεταξύ άλλων:

Θυμός
Άρνηση
Φόβος
Ανασφάλεια
Άγχος
Απογοήτευση
Οργή (συνήθως χωρίς εμφανή αιτία)

Έχοντας λοιπό να αντιμετωπίσει τα πρωτόγνωρα γι’ αυτόν συναισθήματα, ο έφηβος διανύει τα χρόνια της εφηβείας οδεύοντας προς την κατάκτηση της ανεξαρτησίας και της συναισθηματικής και ψυχολογικής του ισορροπίας. Σε αυτή τη φάση χρειάζεται συχνά να αποδομήσει πολλά από αυτά που διδάχθηκε στην παιδική του ηλικία, γκρεμίζοντας ακόμη και ‘σωστές αρχές’, για να καταλήξει στο τέλος στη δημιουργία του δικού του αξιακού συστήματος.

Οι γονείς είναι συνήθως αυτοί που αντιμετωπίζουν πρώτοι και με μεγαλύτερη σφοδρότητα τις συναισθηματικές εκρήξεις και συμπεριφορές του έφηβου παιδιού τους. Συχνά ο θυμός του εφήβου έχει σαν στόχο τους γονείς, που μπορεί να τους θεωρεί υπεύθυνους για πολλά από αυτά που αισθάνεται και τον αναστατώνουν.

Από την άλλη, ο υπερθυρεοειδισμός είναι μία πάθηση που επίσης έχει σαν χαρακτηριστικό την ευερεθιστότητα και την νευρικότητα (μαζί με πολλές άλλες κλινικές εκδηλώσεις). Ο ασθενής με υπερθυρεοειδισμό μπορεί επίσης να παρουσιάσει ανεξήγητες και υπερβολικές εκρήξεις θυμού, που μπορεί να δικαιολογηθούν από την νόσο του.

Ο συνδυασμός των παραπάνω μπορεί να είναι εκρηκτικός, όπως στην περίπτωση της εφήβου ασθενούς μας που παρουσιάσθηκε παραπάνω. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά την αρχική εξέταση του παιδιού – εν όψει της χειρουργικής επέμβασης για την αντιμετώπιση του υπερθυρεοειδισμού – επισημάνθηκε από την μητέρα της η συναισθηματική της αστάθεια και οι συχνές εντάσεις που δημιουργεί με την απρόβλεπτη και εκρηκτική συμπεριφορά της στο οικογενειακό της περιβάλλον.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση, η θυρεοειδεκτομή μπορεί να ανακουφίσει την έφηβο ασθενή από την συνιστώσα εκείνη της συναισθηματικής αστάθειας που οφείλεται στον υπερθυρεοειδισμό. Προφανώς η χειρουργική επέμβαση δεν μπορεί να θεραπεύσει την συνιστώσα που οφείλεται στην εφηβεία. Παρά ταύτα, ο συνδυασμός των δύο αυτών καταστάσεων (εφηβεία + υπερθυρεοειδισμός) δρα εκθετικά όσον αφορά την ένταση της ψυχολογικής αστάθειας της ασθενούς. Για το λόγο αυτό η άρση του ενός αιτίου (υπερθυρεοειδισμός) μπορεί να είναι ιδιαίτερα ανακουφιστικό για την ίδια την ασθενή αλλά και για το κοινωνικό της περιβάλλον (οικογενειακό, σχολικό, φιλικό).