Πίνακας Περιεχομένων

Αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα Graves (νόσος Graves)

Τι είναι η αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα Graves (νόσος Graves)? Που οφείλεται?

H θυρεοειδίτιδα Graves είναι μία αυτοάνοση νόσος η οποία προκαλεί υπερθυρεοειδισμό. Ο υπερθυρεοειδισμός οφείλεται στην αυξημένη παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών από τον θυρεοειδή αδένα. Οι θυρεοειδικές ορμόνες έχουν κεντρικό ρόλο στη ρύθμιση του κυτταρικού μεταβολισμού, δηλαδή του τρόπου με τον οποίο τα κύτταρα παράγουν και χρησιμοποιούν την ενέργεια. Για το λόγο αυτό η αυξημένη παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών επηρεάζει πρακτικά κάθε όργανο του ανθρωπίνου σώματος.

Η πάθηση του θυρεοειδούς αδένα στην θυρεοειδίτιδα Graves οφείλεται στην προσβολή του αδένα από το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού του ασθενούς. Πρόκειται για δυσλειτουργία (λάθος) του ανοσοποιητικού συστήματος, που όπως αναφέρθηκε παραπάνω τελικά προκαλεί τη διέγερση του θυρεοειδούς αδένα προς παραγωγή μεγάλης ποσότητας θυρεοειδικών ορμονών με αποτέλεσμα την εμφάνιση υπερθυρεοειδισμού. Η διαταραχή αυτή της λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος, που καταλήγει σε προσβολή του θυρεοειδούς αδένα, πιστεύεται ότι οφείλεται σε ελαττωματικά γονίδια που ενεργοποιούνται από κάποιον εξωγενή παράγοντα (π.χ. από τη δράση ενός ιού).

Σαν αποτέλεσμα του μηχανισμού αυτού, το ανοσοποιητικό σύστημα παράγει ένα αντίσωμα που ονομάζεται TSI (thyroid-stimulating immunoglobulin). Πρόκειται για μία ανοσοσφαιρίνη που καθηλώνεται στα κύτταρα του θυρεοειδούς και έχει διεγερτική δράση στα κύτταρα αυτά, ανάλογη με την δράση της TSH (thyroid-stimulating hormone) που φυσιολογικά ρυθμίζει την θυρεοειδική λειτουργία. Σαν αποτέλεσμα των παραπάνω παράγονται αυξημένες ποσότητες θυρεοειδικών ορμονών και εμφανίζεται υπερθυρεοειδισμός.

Αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα Graves (νόσος Graves)- ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Η αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα Graves (νόσος Graves) δεν είναι σπάνια. Στις δυτικές χώρες προσβάλλει περίπου 1 στους 100 στο γενικό πληθυσμό.

Αποτελεί τη συνηθέστερη αιτία υπερθυρεοειδισμού καθώς περίπου το 80 % των περιπτώσεων υπερθυρεοειδισμού οφείλονται στη θυρεοειδίτιδα Graves (νόσο Graves).

H θυρεοειδίτιδα Graves (νόσος Graves) παρατηρείται συχνότερα σε γυναίκες και καπνιστές.

Είναι επίσης συχνότερη σε άτομα:

ηλικίας άνω των 30 ετών
με οικογενειακό ιστορικό νόσου Graves ή θυρεοειδίτιδας Hashimoto
με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1
με ρευματοειδή αρθρίτιδα
με λεύκη
με αυτοάνοση γαστρίτιδα

Αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα Graves (νόσος Graves) – με ποια συμπτώματα εμφανίζεται?

Η αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα Graves εκδηλώνεται με τα εξής συμπτώματα:

Συμπτώματα υπερθυρεοειδισμού

Μπορεί να ποικίλουν από ατόμου εις άτομο και περιλαμβάνουν:

Δυσανεξία στη ζέστη
Ταχυκαρδίες ή/και αρρυθμίες
Εφιδρώσεις
Εξάψεις
Αυξημένη όρεξη
Απώλεια βάρους (παρά την αυξημένη όρεξη)
Νευρικότητα, ευερεθιστότητα
Αϋπνία
Κόπωση
Μυϊκό τρόμο (εμφανή συχνά στα δάκτυλα των χεριών)
Μυϊκή αδυναμία
Διάρροια
Διόγκωση του θυρεοειδούς (βρογχοκήλη)

Θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια

Αποτελεί χαρακτηριστική κλινική εκδήλωση στους ασθενείς με θυρεοειδίτιδα Graves (νόσος Graves). Παρατηρείται σε περισσότερους από το 1 /3 των ασθενών αυτών και οφείλεται στην προσβολή από το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς των οφθαλμικών μυών και των άλλων ιστών που περιβάλλουν τον οφθαλμό. Χαρακτηρίζεται από διάφορά συμπτώματα, όπως:

Προβολή των οφθαλμών (εξόφθαλμος)
Δυσανεξία στο φως
Αίσθημα πίεσης ή πόνο στους οφθαλμούς
‘Τρομαγμένο’ βλέμμα
Θόλωση/διαταραχές της όρασης
Διπλωπία κλπ.

Κλινικές εκδηλώσεις από το δέρμα

Χαρακτηριστική κλινική εκδήλωση είναι το προκνημιαίο μυξοίδημα, που χαρακτηρίζεται από εξέρυθρο πεπαχυσμένο δέρμα τραχείας υφής. Στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για ελαφράς μορφής ανώδυνη δερματοπάθεια.

Αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα Graves (νόσος Graves)- ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Η διάγνωση βασίζεται στα παρακάτω:

Κλινική εξέταση

Μπορεί να παρατηρηθούν οι κλινικές εκδηλώσεις που περιγράφηκαν παραπάνω

Εξετάσεις αίματος
Παρατηρούνται:

υψηλές τιμές θυρεοειδικών ορμονών (Τ3 και Τ4)
πολύ χαμηλές τιμές TSH
υψηλές τιμές TSI

Δοκιμασία πρόσληψης ραδιενεργού ιωδίου

Η αυξημένη πρόσληψη ραδιενεργού ιωδίου είναι ενδεικτική της νόσου Graves

Υπερηχογράφημα θυρεοειδούς

Παρατηρείται αυξημένη αιμάτωση του θυρεοειδούς, εύρημα που υποδηλώνει την αυξημένη του λειτουργική δραστηριότητα (υπερθυρεοειδισμός).

Συχνά συνυπάρχει διόγκωση του θυρεοειδούς (βρογχοκήλη, τοξική).

Παρατηρείται επίσης μικροοζώδης ηχοδομή του αδένα με παρουσία πολλαπλών όζων διάσπαρτων σε αμφότερους τους λοβούς με την παρεμβολή μεταξύ αυτών ινωδών ταινιών.

Σπινθηρογράφημα θυρεοειδούς

Παρατηρείται αυξημένη πρόσληψη και καθήλωση του ραδιενεργού ιωδίου στον θυρεοειδή αδένα. Στην θυρεοειδίτιδα Graves η κατανομή του ραδιοφαρμάκου είναι ομοιογενής σε όλο το θυρεοειδικό ιστό (διάχυτη τοξική βρογχοκήλη), σε αντίθεση με τις άλλες αιτίες υπερθυρεοειδισμού (πολυοζώδης τοξική βρογχοκήλη και τοξικό αδένωμα) όπου η αυξημένη πρόσληψη/καθήλωση του ραδιοϊσοτόπου είναι εστιακή και αντιστοιχεί στους λεγόμενους θερμούς όζους.

Θυρεοειδίτιδα Graves – θεραπευτική αντιμετώπιση

Οι βασικές μέθοδοι θεραπείας είναι:

Συντηρητική (αντιθυρεοειδικά φάρμακα)
Χειρουργική (ολική θυρεοειδεκτομή)
Ραδιενεργό ιώδιο

Θα πρέπει επίσης να λαμβάνεται πρόνοια για την αντιμετώπιση των επιπλοκών της νόσου (όπως της θυρεοειδικής οφθαλμοπάθειας ή των ταχυκαρδιών / αρρυθμιών κλπ.).