Καρκίνωμα Εκ Πλακωδών Επιθηλίων

Το πλακώδες καρκίνωμα θυρεοειδούς έχει μία επιθετική βιολογική συμπεριφορά και κακή πρόγνωση, με μέση επιβίωση περίπου τους 16 μήνες. Η θεραπεία περιλαμβάνει χειρουργική επέμβαση και επικουρική ακτινοθεραπεία. Η συνδυασμένη αυτή θεραπεία επιτυγχάνει τα καλύτερα θεραπευτικά αποτελέσματα, ενώ υπάρχουν στη βιβλιογραφία και αναφορές για ασθενείς στους οποίους επιτεύχθηκε μακρά επιβίωση με την θεραπεία αυτή.

Ιδανικά θα πρέπει με την χειρουργική επέμβαση να επιτυγχάνεται ριζική εκτομή της νόσου. Η δόση ακτινοθεραπείας που θα χορηγηθεί θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 60 Gy σε 30 συνεδρίες, σε διάστημα 6 εβδομάδων. Η μονοθεραπεία (χειρουργική μόνο ή ακτινοθεραπεία μόνο) συνδυάζεται με αυξημένα ποσοστά υποτροπής της νόσου.

Η βιολογική του συμπεριφορά είναι ανάλογη με αυτή του αναπλαστικού (αδιαφοροποίητου) καρκίνου θυρεοειδούς. Η πρόγνωση είναι κακή. Στους περισσότερους ασθενείς, η διάγνωση τίθεται όταν η νόσος είναι ήδη σε προχωρημένο στάδιο. Για την επιβεβαίωση της διάγνωσης (πρωτοπαθές καρκίνωμα θυρεοειδούς εκ πλακωδών επιθηλίων) θα πρέπει να αποκλειστεί η μετάσταση στο θυρεοειδή από καρκίνο που αναπτύσσεται σε άλλο όργανο (π.χ. καρκίνος πνεύμονα) ή η άμεση διήθηση του θυρεοειδούς από καρκίνο της τραχείας ή του οισοφάγου.

Το καρκίνωμα εκ πλακωδών επιθηλίων θα πρέπει επίσης να διαφοροδιαγιγνώσκεται από την πλακώδη μεταπλασία που μπορεί να παρατηρηθεί στο θηλώδες καρκίνωμα του θυρεοειδούς (που δεν έχει προγνωστική σημασία) και από την πλακώδη αποδιαφοροποίηση που συναντάται στο αδιαφοροποίητο (αναπλαστικό) καρκίνωμα του θυρεοειδούς.

H αιτιολογία παραμένει ασαφής. Είναι πιθανόν η νόσος να αναπτύσσεται από εμβρυολογικά υπολείμματα (όπως του θυρεογλωσσικού πόρου) ή από εστίες πλακώδους μεταπλασίας που αναπτύσσονται μέσα στον θυρεοειδή αδένα.

Μπορεί επίσης να ευθύνεται η αποδιαφοροποίηση των θυλακικών κυττάρων του θυρεοειδούς προς πλακώδη κύτταρα που μπορεί να συμβεί στην διάρκεια της κακοήθους εξαλλαγής. Η διάγνωση τεκμηριώνεται με την έκφραση της κερατίνης και την απουσία έκφρασης θυρεοσφαιρίνης και καλσιτονίνης στην ανοσοϊστοχημική εξέταση.