Καρκίνος θυρεοειδούς – σταθερή αύξηση της συχνότητάς του με ρυθμό μεγαλύτερο από κάθε άλλη μορφή καρκίνου
Εισαγωγή
Ο καρκίνος θυρεοειδούς αποτελεί τη συνηθέστερη μορφή καρκίνου ενδοκρινών αδένων.
πολογίζεται ότι ο καρκίνος του θυρεοειδούς αντιστοιχεί στο 3.4 % του συνόλου των καρκίνων στις ΗΠΑ.
Διαγιγνώσκεται συνηθέστερα σε άτομα ηλικίας 45 – 54 ετών. Μμπορεί εν τούτοις να εμφανιστεί σε όλες τις ηλικίες.
Υπολογίζεται ότι 1.2 % του συνόλου των ανδρών και γυναικών θα διαγνωστούν με καρκίνο θυρεοειδούς σε κάποια φάση της ζωής τους.
Εξέλιξη της συχνότητας (επίπτωσης) του καρκίνου θυρεοειδούς
Η συχνότητα (επίπτωση) του θηλώδους καρκίνου θυρεοειδούς (είναι η συνηθέστερη μορφή καρκίνου θυρεοειδούς) έχει τριπλασιαστεί τα τελευταία 40 χρόνια (1975 – 2012). Στο διάστημα αυτό η επίπτωση ανήλθε από ~ 5 % σε ~ 15 % ανά 100.000 πληθυσμού (*)
Η επίπτωση του καρκίνου θυρεοειδούς αυξάνεται με ρυθμό 3.8 % κατά μέσο όρο τα τελευταία 10 χρόνια. Παρά ταύτα, η θνητότητα έχει παραμείνει σχετικά σταθερή (αύξηση κατά μέσο όρο κατά 0.7 % ανά έτος στη διάρκεια της παραπάνω περιόδου).
Που οφείλεται η δραματική αυτή αύξηση
Η αύξηση αυτή κατά ένα μέρος μπορεί να οφείλεται στο ότι διαγιγνώσκονται όλο και πιο συχνά μικροί καρκίνοι θυρεοειδούς. Οι μικροί αυτοί καρκίνοι δεν είναι αντιληπτοί κλινικά (επισκοπικά ή ψηλαφητικά). Ανευρίσκονται όμως λόγω της ευρείας χρήσης των υπερήχων στην κλινική πράξη (που συχνά γίνονται για άλλο λόγο, π.χ. για έλεγχο καρωτίδων). Στο φαινόμενο αυτό έχει συμβάλλει επίσης και η όλο και πιο συχνή χρήση της παρακέντησης με λεπτή βελόνη (FNA) για τη διαγνωστική διερεύνηση ακόμη και των μικροσκοπικών (< 10 mm) όζων θυρεοειδούς όταν αυτοί παρουσιάζουν ύποπτους ηχομορφολογικούς χαρακτήρες.
Κατά ένα άλλο μέρος επίσης η αύξηση αυτή οφείλεται στην ευρεία χρήση της ακτινοβολίας τραχήλου στην αντιμετώπιση διαφόρων καλοήθων παθήσεων της παιδικής ηλικίας.Η θεραπευτική αυτή μέθοδος εφαρμόζονταν μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’60. Η τακτική αυτή ευθύνεται για την αύξηση του αριθμού των καρκίνων θυρεοειδούς στο τελευταίο μισό του 20ού αιώνα. Εντούτοις, είναι όμως ύσκολο να εξηγήσει την συνεχιζόμενη αύξηση της επίπτωσης (΄συχνότητας’) του καρκίνου θυρεοειδούς που συνεχίζει να παρατηρείται και στις τελευταίες δύο δεκαετίες.
Η ακτινοβολία παίζει επίσης ένα ρόλο, ιδιαίτερα σε περιοχές όπου οι κάτοικοι είναι εκτεθειμένοι σε αυξημένες δόσεις ραδιενέργειας. Το φαινόμενο αυτό παρατηρήθηκε κυρίως μετά από ατυχήματα σε μονάδες παραγωγής πυρηνικής ενέργειας (π.χ. Chernobyl).
Τα δεδομένα αυτά υπογραμμίζουν την ανάγκη προσεκτικής διερεύνησης του ασθενούς με όζους θυρεοειδούς, προκειμένου να αναγνωριστούν οι ύποπτοι ή κακοήθεις όζοι ακόμη και όταν είναι αρκετά μικροί (< 10 mm), ώστε να τύχουν έγκαιρης και σωστής αντιμετώπισης.
Καρκίνος θυρεοειδούς 9 0 3
