Εισαγωγή

Η υπερπλασία των C-κυττάρων (CCH, c-cell hyperplasia) χαρακτηρίζεται από αύξηση του αριθμού των παραθυλακιωδών ( C) κυττάρων στο θυρεοειδικό παρέγχυμα. Καθώς τα περισσότερα παραθυλακιώδη κύτταρα εντοπίζονται στην περιοχή των άνω πόλων των δλύο λοβών, ανάλογη είναι και η συνηθέστερη εντόπιση της CCH.

Ταξινόμηση και κλινική σημασία

Η CCH ταξινομείται σε φυσιολογική (αντιδραστική) και νεοπλαστική.

Αντιδραστική (φυσιολογική) υπερπλασία των C-κυττάρων

Τα κύτταρα C σε αυτή την περίπτωση δεν παρουσιάζουν κακόηθες δυναμικό.

Παρατηρείται σε συνδυασμό με διάφορες άλλες παθήσεις του θυρεοειδούς (συμπεριλαμβανομένου και του διαφοροποιημένου καρκίνου θυρεοειδούς)

Νεοπλασματική υπερπλασία των C-κυττάρων

Θεωρείται σαν προκαρκινωματώδης κατάσταση στο φάσμα των αλλοιώσεων που τελικά καταλήγουν στην ανάπτυξη μυελοειδούς καρκίνου θυρεοειδούς.

H νεοπλασματική CCH παρατηρείται συνήθως σε ασθενείς με μεταλλάξεις του RET γονιδίου (συχνές σε οικογένειες με κληρονομικό μυελοειδές καρκίνωμα [οικογενές ή στα πλαίσια του συνδρόμου ΜΕΝ2]).

Το ενδεχόμενο CCH θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη σε ασθενείς με αύξηση των επιπέδων καλσιτονίνης ορού χωρίς όμως την παρουσία όζων στον θυρεοειδή.

Η ολική θυρεοειδεκτομή αποτελεί τη θεραπεία εκλογής και επιτυγχάνει την ίαση της νόσου ακόμη και σε ασθενείς με νεοπλασματική CCH.

Ο λεμφαδενικός καθαρισμός τραχήλου δεν έχει θέση στην αντιμετώπιση της CCH..

Θυρεοειδίτιδα Hashimoto

Καρκίνος θυρεοειδούς