Θυρεοειδής: Πόσο «καιρό» κάνει για να ρυθμιστεί;

Σε πολλές παθήσεις του θυρεοειδούς έχει θέση η χορήγηση θυρεοειδικών ορμονών. Οι βασικές ενδείξεις είναι δύο:

Θεραπεία του υποθυρεοειδισμού.

Στην περίπτωση αυτή οι θυρεοειδικές ορμόνες χορηγούνται για να αναπληρωθούν οι ποσότητες που θα έπρεπε να παράγει ο θυρεοειδής αλλά δεν παράγονται λόγω της μειωμένης του λειτουργικής ικανότητας (υποθυρεοειδισμός)

Θεραπεία υποκατάστασης.

Η θεραπεία αυτή εφαρμόζεται μετά από επέμβαση αφαίρεσης του θυρεοειδούς (θυρεοειδεκτομή). Είναι προφανές ότι όταν αφαιρεθεί ολόκληρος ο θυρεοειδής διακόπτεται εξ ολοκλήρου η παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών, που χορηγούνται για το λόγο αυτό
στον ασθενή από το στόμα μετά την επέμβαση. Η θεραπεία υποκατάστασης χρειάζεται συχνά ακόμη και όταν γίνει μερική θυρεοειδεκτομή (π.χ. λοβεκτομή) καθώς το υπόλειμμα του θυρεοειδούς που διατηρείται δεν επαρκεί για την κάλυψη των αναγκών του οργανισμού σε θυρεοειδικές ορμόνες.

Σχόλιο

Σε γενικές γραμμές η ρύθμιση της θυρεοειδικής λειτουργίας είναι μία διαδικασία η οποία χρειάζεται κάποιο χρόνο. Το θεραπευτικό αποτέλεσμα της λεβοθυροξίνης εμφανίζεται μετά την πάροδο αρκετού χρόνου (π.χ. 1 – 1.5 μήνα). Συχνά χρειάζεται τροποποίηση του δοσολογικού σχήματος έτσι ώστε η δόση που χορηγείται να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του κάθε συγκεκριμένου ασθενούς (εξατομίκευση δόσης). Η ανάγκη για την ανεύρεση της βέλτιστης δόσης για τον κάθε συγκεκριμένο ασθενή μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα την παράταση του χρόνου που απαιτείται για την ρύθμιση της θυρεοειδικής λειτουργίας. Η δοσολογία τροποποιείται ανάλογα με τις τιμές των θυρεοειδικών ορμονών στο αίμα.